Kingfisher Sky - Technicoloured Eyes Recensie op Podiuminfo

2018-05-29 Kingfisher Sky, opgericht door zangeres Judith Rijnveld en voormalig Within Temptation drummer Ivar de Graaf, is inmiddels alweer toe aan haar vierde volledige album en laat horen dat haar geluid nog iets meer opschuift richting progrock, hetgeen op de voorgaande EPTo Turn The Tables al duidelijk naar voren kwam. Kingfisher Sky bouwt op Technicoloured Eyes lustig voort op de ingeslagen weg. Jaren ‘70 progrock, is mede dankzij het Hammond orgel, hoorbaar een inspiratiebron, maar ook de wat modernere progrock, symfonische metal en soms zelfs bluesrock (de openings-riff van ‘Sky Scrape Window’) blijken bronnen van inspiratie.

De hoeveelheid sfeerwisselingen maken dat dit album nergens verveelt, maar dat er ook de nodige draaibeurten nodig zijn om het album volledig te bevatten. Technicoloured Eyes is een album waarop de band een somber beeld van de wereld en haar bevolking schetst, wat al begint in opener ‘Sky Scrape Window’: ”Looking out your sky scrape window, thinking the end is near”, maar waar er al snel geestelijke hulp komt: ”Break the wall down, open your arms and feel alive’. En dat alles gegoten in een enorme catchy rocksong. Ga daar maar eens overheen, maar het lukt Kingfisher Sky glansrijk.

Om de afwisseling erin te houden komen we via het The Gathering-achtige ‘Paving Stones’ al snel bij een dreigend klinkende folksong (‘Golden Thrones’) waarin de vele dood en verderf zaaiende malloten de mantel krijgen uitgeveegd; ”Small as you are, running around, foolish and proud”. Welke groeperingen of megalomane gekken hier bedoeld worden laat de band in het midden, maar dat kunt u zelf wel invullen. Opvallend hierin is het gebruik van de Irish Bouzouki en vanzelfsprekend is ook de cello van Maaike Peterse prominent vertegenwoordigd. In het slepende ‘Cornelia’ horen we het relaas van iemand in zware geestelijke nood: ”Different shades of black are closing in on me, things i used to love can’t touch me anymore”. Hier word je niet blij van, maar blij word je wel van de dreigende muzikale begeleiding waarin subtiele toetsenlijnen van Erik van Ittersum de achtergrond mooi inkleuren.

Hoe mooi Judith kan zingen blijkt wel uit de pianoballad ‘Stop The Silence’, maar ook uit het super bombastische ‘Next In line’ waarin ze ook moeiteloos overeind blijft. Het folky ‘Reveries’ is de opmaat naar het meest epische en progressieve stuk van de plaat, het bijna acht minuten durende dreigende ‘Dream Beyond A Dream‘ dat evolueert naar een Ayreon-achtig symfonisch werkstuk. Het is een mooi slot van een prachtig album dat wederom bevestigt dat Kingfisher Sky een van de beste symfonische rockbands van Nederland is. Het wordt tijd dat het grote publiek het in de gaten gaat krijgen.

Recensent:Jan Didden Artiest:Kingfisher Sky Label:Suburban