Het album begint wat chaotisch. Intro ‘At The Dojo’ en ‘Baby C4’ beginnen beide als een rommeltje. Naarmate de nummer vorderen komt er gelukkig wat meer structuur in. In ‘Baby C4’ ligt de nadruk op de muziek, hoewel de zang ook veel energie bevat. Het snelle ritme van de percussie zorgt dat de chaos van het begin steeds aanwezig blijft. ‘Old Nick’s Still Got It’ kan zo een westernfilm in. De lage stem van Araiza heeft wat weg van Tom Smith (Editors). De uithaal van de saxofoon geeft wat verrassends aan het nummer, dat verder niet erg spannend is. ‘Winks And Smiles’ past echter nog beter in een film. De muziek zorgt voor meer spanning en je kan er makkelijk in je hoofd gebeurtenissen bij verzinnen.
Er is ook wat rust te vinden op dit album. Zo is ‘Darling, I Need Time But Don’t Really Know Why’ erg zwoel door het gebruik van de saxofoon en het kalme tempo. Het is echt een liefdeslied dat makkelijk in het gehoor ligt. Ook ‘Eros’ is wat langzamer. Hierin zorgen vooral de drums voor de vredige sfeer. Het nummer is echter niet zo sterk gezongen, met valse tonen en uithalen die ook niet al te best overkomen.
Er had veel meer in dit album van The Buttertones kunnen zitten. Zo gaat het album alle kanten op, wat ervoor zorgt dat het lijkt alsof de band niet weet wat het wil. Er staan wel wat sterke nummers op Midnight In A Moonless Dream, maar echt verrast wordt de luisteraar niet.
The Autumn Almanacs - All Work And No Play Makes Jack A Dull BoyEen internationale band die gevestigd is in Den Haag en Keulen en een Engelse...
Bombino - Deran Toearegmuziek (ook wel woestijnrock of woestijnblues genoemd) is de afgelopen...