2018-08-21
Wat is dat toch met die Belgen? Met hun voetbal lopen ze inmiddels mijlenver op ons voor en nu hebben ze daar ook al een metalscene die ons Nederlanders doet watertanden. Waar een klein land groot in kan zijn. Nu krijgen we dan Chalice voorgeschoteld en ook dat is zeker niet de minste band uit het land van koning Filip.Twintig jaar, zo lang bestaat Chalice alweer, maar we zijn een aantal EP’s verder en toe aan het tweede volwaardige album van de band. Chalice heeft in die twintig jaar al zoveel bezettingswisselingen ondergaan dat alleen oprichter Chris Lagrange is overgebleven van de originele bezetting. De bassist heeft wel weer een mooie band om zich heen verzameld, maar al die personele veranderingen is natuurlijk nooit echt lekker voor de consistentie van een band. Dat Ashes Of Hope dan toch nog een heel redelijk album is geworden is een prestatie van formaat.
De deathmetal met thrashmetalinvloeden laat horen dat Chalice adequate songs schrijft en dat de band tevens uit gelouterde muzikanten bestaat. De hese grunt van Pieter Dewulf, die deze regelmatig afwisselt met een lekkere diepe grunt, past prima bij de puntige riffs en fijne gitaarloopjes. De band heeft wel wat weg van het geluid van de bekende Zweedse bands en doet bij vlagen aan In Flames ten tijde van Whoracle denken, al biedt de eerlijkheid te zeggen dat Chalice wel heel wat minder spitsvondig klinkt dan de Zweedse grootmeesters. Daarnaast komt de muziek bij tijd en wijle wat rommelig over, wat voor een deel komt doordat er zo nu en dan ook nog wat shouts en spoken words ten tonele verschijnen. Die laatste twee stemvarianten zijn dan wat te veel tussen die combinatie van twee soorten grunts,die samen juist heel goed werken. Daarom ook moet je verdomd goed bij de les blijven, want op de achtergrond gedraaid gaat de boel door al die stemvarianten wat irriteren.
Maar goed, gooi die volumeknop dan maar lekker open en geniet van Ashes Of Hope waarvan het openingsnummer ‘Amongst The Damned’ best een flinke kraker is, al is de riff natuurlijk een beetje gejat bij Judas Priest. De band heeft ook rustpuntjes ingebouwd in ‘Musing On The Bank’, het begin van ‘For You’ en ‘A Death Without Warning’. Vooral die laatstgenoemde song is een erg spannend nummer waarin Pieter Dewulf ook nog eens een puike blackmetal krijs weet op te zetten. Als de band nu eens voortborduurt op die laatste track en zorgt dat de productie wat meer spettert, dan ligt de toekomst voor de vijf heren open. Wie weet wat er dan nog komen gaat.
Morcheeba - Blaze AwayHoewel de naam Morcheeba in Nederlands op weinig enthousiaste reacties zal...
Stevie McLaughlin - Toy Empires Wanneer we aan Ierse gitaristen denken, gaan de eerste gedachten altijd uit...