2018-08-27
Hoewel de naam Morcheeba in Nederlands op weinig enthousiaste reacties zal kunnen rekenen, was de Britse groep in hun thuisland wel degelijk succesvol in de tweede helft van de jaren ‘90. Na de triphophype eerder dat decennium ontstaat er een grote groep van bands die in de slipstream mee profiteren. Morcheeba was een van de meest succesvolle acts uit dat rijtje. Sinds 2003 is de samenstelling van de band allesbehalve stabiel, wat een negende album, de zesde met originele zangeres Skye Edwards, alleen maar bijzonderder maakt. Wie zich voor Blaze Away lekker heeft laten maken door vergelijkingen met Massive Attack en dergelijke, zal zich in eerste instantie genept voelen. Het album is grofweg in twee stukken te verdelen. De eerste vier nummers kenmerken zich door reggae-invloeden, waarbij de zang van Skye Edwards sterk doet denken aan Hollie Cook. Het vijfde nummer, ‘Sweet L.A.’ is een dromerige loungetrack die daar mooi op aan sluit. Met ‘Paris Sur Mer’ worden de eerste electronische geluiden uit de kast getrokken en komen de triphopinvloeden veel meer naar boven. Vanaf hier kenmerkt het tweede deel zich sowieso door een experimenteler geluid met meer electronica en waarbij ook de veelzijdigheid van Skye duidelijk hoorbaar is: ze klinkt haast als een andere zangeres.
Hoe fijn de zomerse eerste helft ook is, op de tweede helft gaat Morcheeba muzikaal een grote stap verder. Het prachtige ‘Find Another Way’, het dansbare ‘Set Your Sails’ en het absolute hoogtepunt, de afsluiter ‘Mezcal Dream’: de band blinkt uit in veelzijdigheid. Ze grijpen terug naar hun roots, maar blijven tegelijkertijd vernieuwen. Blaze Away voelt bijna aan als twee EP’s die, met ‘Sweet L.A.’ bij wijze van een overgangsnummer, achter elkaar zijn geplakt. En dat pakt geweldig uit.
Arena - Double VisionHij is al een tijdje uit, deze nieuwe plaat van Arena , een van de...
Chalice - Ashes Of Hope Wat is dat toch met die Belgen? Met hun voetbal lopen ze inmiddels mijlenver...