2018-09-04
Hadden we al eerder gezegd dat de metal in België aan een ongekende opmars bezig is? Bands schieten daar, net als goede voetballers, als paddenstoelen uit de grond. Entering Polaris is voor de verandering nu eens geen band, maar een project van Tom ‘Tee’ Tas, die wel weer bekend is van een aantal bekende metalbands. Zo kwamen we hem pas nog tegen op de prima plaat van 23 Acez , maar ook Ostrogoth en Neo-Prophet mochten van zijn diensten gebruik maken. Als je dan bedenkt in wat voor bands hij te horen is en je ziet dat hij met een Rush-shirt staat afgebeeld dan weet je gelijk in welke hoek je zijn muziek moet zoeken. Volgens de promo vinden we op Godseed songs die buiten de paden van de genoemd bands zouden vallen. Nou valt dat best wel mee, want Tom zet op Godseed een mix van dampende powermetal en progmetal neer. De appel valt heus niet ver van de boom dus.Godseed bestaat uit acht stevige songs plus een akoestische ballad. Voor de vocale bijdragen heeft Tom een mooie lijst van bekende en mindere bekende vocalisten weten te scoren. Gelukkig passen de stemmen goed bij elkaar zodat het album coherent klinkt. Uiteraard gaat Tom zich hier en daar te buiten aan wat gitaarsolo’s, maar altijd in dienst van de song, waardoor Godseed niet als een narcistisch gitaristenalbum klinkt. Gelukkig maar, zo kunnen we van een aantal overtuigende in progmetalsaus gedoopte powermetaltracks genieten.
Door de afgewogen keuze van vocalisten is het goed luisteren naar Godseed . Zo horen we Thomas Vikström (Therion) die aan Biff Byford (Saxon) doet denken., waardoor ‘It’s A Good Day For Burning Witches’ (wat een titel) en ‘Godseed’ meer dan eens aan Saxon doen denken. Pittige songs derhalve, maar de toon is dan al gezet door de stevige progmetal van ‘Nostalgia For Infinity’ waarin we een mooi duet horen tussen Henrik Fevre ( Anubis Gate) en de grunts van Björn Strid (Soilwork).
Ook laat Tom regelmatig wat Dream Theater toe in zijn muziek zoals in ‘Flightless’, met wederom Henrik Fevre op zang en ‘Clear Skies’ waarin we Lance King (Balance Of Power) horen. De enige dame in het gezelschap is Audrey Dandeville van Irradiance die in ‘Paradise Reclaimed’ het duel aangaat met drie heren, maar als ze er even haar operastem er tegen aan gooit zijn de drie mannen gelijk knock out. Dat ook Fabio Lione (Rhapsody en Angra) even lekker mag belten is heel bijzonder. We horen hem samen met Arno Menses (subsignal) in het afwisselende ‘The Field Of Ghosts’. In deze track komt de delicate stem van Menses in de zachte stukken prachtig naar voren.
De ruim acht minuten durende afsluiter ‘The Long Run’ is een fraaie samenvatting van alles. U ziet, we hebben het eigenlijk amper over de gitarist zelf gehad. Juist daardoor is Godseed een zeer genietbaar album geworden, met prima composities. Het schijnt dat Tom ‘Tee’ Tas nog een plaat heeft opgenomen die later dit jaar gaat uitkomen, maar dat dan de focus op melodieuze deathmetal schijnt te liggen. Het maakt ons bijzonder nieuwsgierig.
Parkway Drive - ReverenceWie ooit beweerde dat Parkway Drive zich zou blijven herhalen met een vaste...
Carrion - Time To Suffer Het is voor een deathmetalband tegenwoordig vrij lastig om nog verrassend uit...