2018-08-28
Bij thrashmetal denken we al gauw aan de Amerikaanse Big Four en bands uit de Bay Area, zoals Death Angel, Testament en Exodus. Maar ook Europa heeft noemenswaardige thrashbands voortgebracht.: wat bijvoorbeeld te denken van Kreator en Destruction, afkomstig uit de Duitse 'teutonic thrash metal scene'? Vandaag op het menu: Cabaret De La Guillotine, de zesde langspeler van het Spaanse Angelus Apatrida. In de achttien jaar dat deze groep bestaat hebben de heren op talloze bekende festivals opgetreden, maar een echte doorbraak naar het grote metalpubliek zat er tot dusver niet in.Het voordeel van de hedendaagse thrash: het luistert makkelijk weg, dus zelfs als je de desbetreffende band niet kent voelt het binnen enkele minuten vertrouwd. Maar hierin schuilt ook meteen het gevaar. Sinds de eeuwwisseling wordt er nauwelijks nog geëxperimenteerd in de thrashmetal, maar is er vooral sprake van variëren volgens een beproefde formule. En dat dekt bij Cabaret De La Guillotine ook perfect de lading. Nergens horen we echt een riff die we nooit eerder hebben gehoord, maar ook zonder echte hoogvliegers weet Angelus Apatrida een lekker album af te leveren. Naar eigen zeggen laten ze zich inspireren door genregenoten uit de jaren ‘80, maar qua geluid komt het dichter bij de Metallica, Kreator en Anthrax die we de afgelopen jaren hebben gehoord. En dat levert een aantal mooie nummers op. De old-school ‘Ministry Of God’, het geweldige intro bij ‘Downfall Of The Nation’ en het heerlijke geluid van ‘One Of Us’ zijn de voorzichtige hoogtepunten van een album dat nergens écht knalt. Clichés komen er genoeg voorbij, maar echte misstappen blijven de band bespaard. Al hadden ze de geforceerde ballad ‘Farewell’ gerust achterwege mogen laten.
Angelus Apatrida levert een prima tussendoortje af, maar vergeet echt te knallen. Toch verdient de band ook een compliment, want met dit album doen ze amper onder voor recente albums van bijvoorbeeld Metallica. Ben je een echte thrashmetalfan en maakt een beetje gebrek aan noviteiten en variatie je niks uit? Dan mag je hier gerust nog een halve ster bij optellen.
'77 - Bright GloomDe Catalaanse band ’77 heeft zichzelf vernoemd naar het geboortejaar van de...
Jellephant & the Phantoms - Skeletons Wat moet het toch heerlijk zijn om als eenling een album te kunnen bedenken....