Opvallend is dat The Milk Carton Kids in privéleven en creatief proces allerlei veranderingen ondergaan heeft. De mannen overleefden een kankerdiagnose en een heftige relatiebreuk en probeerden het verlies en de pijn vast te leggen in album vier. Zonder achtergrondkennis valt er geen toename aan somberheid op te sporen, aangezien de melancholie al van voorgaande albums af droop. Tekstueel proberen Ryan en Pattengale wat meer te spelen met het gevoel van sterfelijkheid en achteruitgang. Met ‘Nothing Is Real’ pakt dit plan goed uit. De tekst veroorzaakt een existentiële crisis (“Nothing is real, your mother’s a program, you’re losing your mind”) maar de muziek, een kalmerende ballad, verzacht het crisisgevoel meteen weer. ‘A Sea Of Roses’ is een persoonlijkere reflectie op de dood en is een zoet maar mooi liedje.
Hadden Ryan en Pattengale een viertal liedjes van All The Things That I Did And All The Things That I Didn’t Do gepresenteerd als EP dan was het mooi geweest. Eerst werkt de combinatie van die ouderwetse pedal steel en de samenzang van het duo nog bekoorlijk, maar na twaalf kabbelende liedjes is het wel genoeg. De songtitels zijn net iets te cliché (‘I’ve Been Loving You’ en ‘You Break My Heart’ bijvoorbeeld) en de mandoline net iets te country. All The Things That I Did And All The Things That I Didn’t Do krijgt heus geen onvoldoende, eerder een afgerond maar saai zesje.
The Adolescents - Cropduster Cropduster is het onbedoelde eresaluut van The Adolescents aan haar...
Howart - Howart Een psychedelisch dagboek, een tijdsdocument, ervaringen en gevoelens....