2018-08-07
We schrijven 27 januari 2018, in het chique Carré stromen vele mensen binnen voor een avondje muzikaal vermaak. Tot dusver nog helemaal niets aan de hand, maar de zenuwachtige blikken van het personeel spreekt boekdelen. Waarom is de dresscode van vanavond zwart met een doodshoofd, moet men zich ongetwijfeld afgevraagd hebben. Tja, dat krijg je dus als je Maiden United in je zaal te gast krijgt. Maar de keurig uitgedoste lakeien van het mooiste theater van Nederland kunnen al snel opgelucht adem halen, want het publiek bestaat louter uit makke lammeren die alleen maar een gezellige avond willen hebben met deze Iron Maiden Tribute band. Maiden United stond die avond op het podium met de bekende namen en had veel gasten uitgenodigd, met natuurlijk een hoofdrol voor Damian Wilson die met zijn soepele stem, de in akoestische vorm opgediende Iron Maiden-songs tot grote hoogte wist te brengen. Maar naast de immer humoristische anekdotes uitpoepende, en zelfs stagedivende Wilson straalde er nog een ster en dat was Wudstik (Jermain van der Bogt), die zijn stem leende aan ‘Empire Of The Clouds’, de ultralange song van het laatste Iron Maiden album en een track waarvan Iron Maiden bij voorbaat al zei dat ze deze achttien minuten durende epic nooit live zouden vertolken. Koren op de molen van Joey Bruers en Ruud Jolie, de initiators van Maiden United, en dus kwam ‘Empire Of The Clouds’ op de setlist van de speciale show in Carré en werd de song in vier delen verspreid over de show gespeeld.
Deze bijzondere avond en de gloedvolle uitvoering bracht de band er toe om Empire Of The Couds tot dubbel-EP te bombarderen. Zo krijgen we deze, in de studioversie tot 22 minuten opgerekte, track in twee akoestische uitvoeringen tot ons; de studioversie dus en de versie zoals wij hem in Carré voorgeschoteld kregen, waarbij de versie opgenomen in het koninklijk theater niet onderdoet voor de mooie studio-uitvoering, maar Maiden United moet je toch vooral in een live setting ervaren.
De song, over de ramp met de Zeppelin His Majesty’s Airship R101 leent zich er voor om de mensen aan de stoelen gekluisterd te houden. Het schijfje met de enthousiaste live uitvoering bevat ook nog een leuke extra in de vorm van een prachtige versie van het dreigende ‘Killers’ waarop we ook Wudstik horen zingen, slechts begeleid door het subtiele gitaarspel van Ruud Jolie. Dat de band zelf ook vol verbazing stond over het vrijwel uitverkochte carré blijkt wel uit de uitroep van Wudstik aan het begin: ”Mama, I made it!”.
Wie weet wordt Iron Maiden, wanneer ze deze versie ter oren komt, toch nog overgehaald om dit meesterwerk live te vertolken. Doen ze dit toch niet, dan hebben we gelukkig nog altijd deze fijne EP. Alle lof voor Bruers en Jolie en alle andere muzikanten voor de mooie uitvoering van deze geweldige song en natuurlijk vooral voor het verzorgen van een unieke avond aan de Amstel.
Rolling Blackouts Coastal Fever - Hope Downs Hope Downs is pas het debuutalbum van dit Australische bandje Rolling...
Lump - Lump "LUMP is a product" , verklaart Laura Marling op het laatste nummer en...