2018-09-24
Progrock en Nederland, het is altijd een goede combinatie gebleken. Vele (neo)progrockbands worden in Nederland op handen gedragen en in het clubcircuit zijn er vele optredens van bekende en minder bekende bands, maar altijd is er een flink publiek voor te porren. Dat heeft natuurlijk zijn weerslag op de progrockscene binnen onze landsgrenzen. Vaak opereren Nederlandse bands op een wat bescheidener niveau dan de grote Buitenlandse namen, maar er valt onder de radar genoeg te genieten. Neem nu Tumbletown, uw recensent had er nog nooit van gehoord, maar het drietal heeft (toen nog duo) in 2013 al haar debuut uitgebracht en komt dan nu met de opvolger hiervan, Never Too Late geheten. Zanger/ toetsenist Han Uil en gitarist Aldo Aldema kennen elkaar van Seven Day Hunt, wat weer een voortzetting was van het befaamde Edgon heath. Toetsenist Erik Laan komt uit Silhouette, binnen de progrockscene een redelijk bekende band. Kortom de heren hebben de sporen ruimschoots verdiend en dat is te horen. Never Too Late bulkt van de muzikale kwaliteit, al is het nog heel moeilijk om binnen dit genre nog boven het maaiveld uit te steken. Tumbletown doet dat ook niet, maar brengt wel een klein uur onderhoudende progrock met voldoende spannende momenten om ons bij de les te houden.
Een puntje van kritiek is dat de zang wat vlak overkomt. Han Uil zingt adequaat, maar het doet wat afbreuk aan de spannende tracks. Een wat meer expressieve zanger zou juist tracks als ‘Avalon’, ‘Don’t Leave Me Now’ en ‘Do As The Do’ een niveau hoger kunnen brengen. Het neemt niet weg dat dit tracks zijn waar je behoorlijk enthousiast van kunt worden. De ingehouden somberheid van ‘Avalon’ wordt benadrukt door het mellotron –achtig toetsenwerk en in ‘Don’t Leave Me Now’ zingt Han Uil vertwijfeld dat hij niet verlaten wil worden.
Het lange ’Transatlantic’ staat halverwege het album en is een machtig afwisselend progrockstuk uit het boekje. Het idee om Eric Laan een flink stuk op dit nummer te laten zingen pakt niet helemaal lekker uit, maar je moet soms wat proberen. In het spannende ‘Do As They Do’ komt de band wat steviger uit de hoek. Al is de track maar kort, het is wel een song waar je graag naar toe zapt. ‘All Because Of Me’ dat hierna komt valt voor een gedeelte, door de rustige stukken, een beetje weg, zeker omdat de twee tracks hierna ook weer flink de aandacht opeisen door de onderhuidse spanning.
Never Too late maakt weer eens duidelijk dat ons kikkerlandje ontzettend veel muzikale kwaliteit herbergt. Tumbletown weet hoe ze goede en spannende progrock moet schrijven. Ondanks de niet altijd even geslaagde zang weet de band je gemakkelijk een uur lang te boeien.
Unkh - iNNERVERSEDe geschiedenis van Unkh is een bijzonder lange. De band uit Schijndel is...
Cyrcus Flyght - The Clueless Caravan Voor ondergetekende ligt het promotie-exemplaar van The Clueless Caravan ,...