De opening van het album begint kalm. ‘Left’ is erg dreamy en heeft daardoor wat weg van Tame Impala. De violen en cello dragen ook aan deze sfeer bij. Naarmate het nummer vordert, ontstaat er meer bombast en voelt het aan als een experimentele jamsessie. Het nummer erna, ‘MDM’ heeft een echte rocksound. Het lied klinkt erg catchy door de melodie van de gitaar, die elke keer terugkomt. De baspartij zorgt wat eenheid in dit chaotische nummer. ‘Facetook’ is een tussenstuk met een demo-achtig geluid. De pianoklanken zorgen voor wat extra’s. Het nummer wat hierop volgt, ‘Repair’, bevat veel tempowisselingen en energieke uitbarstingen. Iets wat we elke keer terug horen in de muziek van Jo Passed.
De echte punk-noise hoor je in ‘Millennial Trash Blues’. Piepende gitaren, ruisende versterkers en snelle drums kenmerken deze chaos. Toch zorgt de zachte stem van Jo Hirabayashi voor wat rust. Een erg bijzondere combinatie van deze twee uitersten. Een track waarin de drums ook een prominente rol spelen is de track ‘Sold’. Hier zorgen deze echter niet voor chaos, maar voor een duidelijke, doorlopende beat. De harde slagen maken het nummer erg ritmisch en goed te verteren.
Soms vloeit muziek over in kunst. In het geval van Jo Passed is dit zo. De band experimenteert erop los en dat zorgt voor veel verrassende tracks. Their Prime is een samenkomst van scheurende gitaren, dromerige teksten en zware baspartijen. Hiermee drukken ze hun eigen stempel op het album en zal iedereen weten wie Jo Passed is.
BAR - Keep Smiling “You’re in the dark” klinkt het in het eerste nummer ‘Bad Groove’ op het...
Virginia Wing - Ecstatic Arrow Deze zomer kwam Ecstatic Arrow uit, het derde album van Virginia Wing . De...