Baer toerde in 2001 met Peaches, waar ze erachter kwam dat ze net als Peaches het wel leuk vond om het publiek te choqueren. Ook muziek met een ongepolijst randje was naar haar smaak, wat er haar toe aanzette vanaf 2003 aan een solocarrière te werken. Ze werd support act voor onder andere Ellen Allien en toerde door Europa. In 2007 bracht ze haar debuutplaat uit. Ze bleef niet stilzitten en speelde ook nog in een musical van Peaches en toerde samen met Marilyn Manson en Rob Zombie.
Een pittige dame dus. En dat is terug te horen in haar muziek. Voor deze derde plaat – de opvolger van Kiss Of Death uit 2012 – grijpt de Duitse verschillende genres aan. Punkrock en garagerock voeren hierbij de boventoon. Opener ‘Dollhouse’ laat goed de speelsheid horen die de artieste in haar stevige muziek door laat sijpelen. Vrolijke muziekdoosgeluidjes twinkelen om snelle gitaarriffs heen en worden aangevuld door scherpe strijkers. Het moordende tempo waarmee de muzikante haar album opent, houdt ze ook op de volgende nummers vast. Hierbij wisselen punk en garage elkaar af. Op ‘Ghost Of A Memory’ komt een zingende zaag voorbij, die wordt bespeeld door Adrian Stout van The Tiger Lillies. Het nummer rockt stevig de pan uit.
Als een razende stoomtrein komen de nummers voorbij. Het album duurt dan ook maar dertig minuten. Toch heeft Mignon het album een fijne eigen smoel weten mee te geven. Op ‘Make Believe’ zorgt het Hammond orgel voor extra swing. En zo is het album eigenlijk voorbij zonder dat je het door hebt. Een strakke plaat vol degelijke punk- en garagerock met catchy inslag.
Cosmic Psychos - Loudmouth SoupIn punk mag eigenlijk alles. En laten we alsjeblieft allemaal dankbaar zijn...
The Stanfields - Limboland Limboland is niet het nieuwste album van Rowwen Hèze, maar een nieuwe...