Gordels vast, we gaan de geschiedenis in. Naar 1982. Oja, en trek die gordel nog maar wat strakker, want we gaan naar Melbourne. Down under. Ergens in een kelder – kan bijna niet anders - richten drie jongens een bandje op. Cosmic Psychos heten ze. En ja, ze gaan punkrock maken. Kan nog prima in die tijd en dus timmeren ze lekker aan de weg.
Maar wie nu naar de achterzijde van de albumhoes van Loudmouth Soup kijkt, ziet vooral drie belegen mannen met een voorliefde voor bier en luide gitaren. Niks mis mee, maar het tweede nummer op het album beschrijft wel prima hoe het klinkt. ‘Feeling Average’. Of misschien is de vijfde track een nog wel betere beschrijving voor de klank: ‘Better In The Shed’.
Opvallend genoeg is laatstgenoemde track wel de beste op het album, voornamelijk omdat de zang redelijk up to par is en op de gitaar zowaar wat trucjes worden uitgehaald. Verder bedienen de mannen zich vooral met de meest voor de hand liggende akkoordjes, basale drums en hele matige zang. Om het maar niet over de teksten te hebben. Ja, het is grappig als pubers zingen over hoe ze in hondenpoep staan, maar het zal maar je vader zijn die op het podium staat.
Je zou kunnen betogen dat Cosmic Psychos nooit iets anders heeft gedaan dan wat het op Loudmouth Soup doet. En daar zit gerust een kern van waarheid in. En wat dat aangaat kan je het album als een prima plaat zien. Maar aan de gemiddelde luisteraar die nog nooit van de beste mannen heeft gehoord is Loudmouth Soup niet besteed. Daarvoor heeft de tand des tijds te hevig gemalen en de manier waarop Cosmic Psychos de muziek benadert, ligt in het verleden.
Jennifer Castle - Angels Of DeathDe Canadese Jennifer Castle is haar carrière begonnen door op te treden op...
Mignon - Toys Tantrum Toys Tantrum beschrijft op perfecte wijze hoe het album van de Duitse...