RECENSIE: The Rock A Teens - Sixth House

A Teens
recensie cijfer 2018-09-06 The Rock*A*Teens is een indierock band uit Cabbagetown, een wijk in het oostelijke gedeelte van Atlanta, Georgia (VS). De band maakte in de periode van 1996 tot 2000 maar liefst vijf albums die in Europa nauwelijks tot geen aandacht hebben gekregen. Na een lange stilte van bijna twee decennia is de band terug met een nieuwe plaat. Sixth House komt uit op Merge Records en telt tien tracks in iets minder dan veertig minuten.

Na het beluisteren van Sixth House vraag je jezelf af hoe het mogelijk is dat een band van dit kaliber zo lang onder de radar is gebleven. Van een comebackplaat kan je niet spreken, want van een doorbraak is bij The Rock*A*Teens ook nooit sprake geweest. In thuisland de Verenigde Staten speelde de band vaker voor een handjevol dolende zielen of toevallige passanten, dan voor een uitverkocht huis met een uitzinnig publiek. Het levensverhaal van de band leest dan ook vooral als een schelmenroman vol gemiste kansen en verkeerde keuzes.

The Rock*A*Teens bestaat uit zanger Christopher Lopez, gitarist Justin Davis Hughes, bassist William Joiner en drummer Ballard Lesemann. The Rock*A*Teens maakt gedreven indierock met surf- en rockabilly invloeden. De sound van de nummers wordt gedomineerd door de urgentie in de zangstem van Lopez en het gitaarspel van Hughes, een groot liefhebber van het reverb-effect.
Toch laten de heren (op middelbare leeftijd inmiddels) zich moeilijk in een hokje plaatsen. Het geluid van The Rock*A*Teens valt met weinig andere bands te vergelijken. Het geluid en de voordracht van de New Yorkse band The Hold Steady komt misschien nog het dichtste in de buurt.

De emotionele opener ‘Billy Really’ zet meteen de toon voor het album. Een prachtig gitaarintro en de markante stem van Lopez: ”There’s a hole in my head where the pills fall in again, And there’s a hole in your heart where the love fall out, I guess. Dat is andere koek dan de nonchalante rocksound waar de meeste indie- en collegebands in de jaren negentig patent op hadden. In het melancholieke ‘Listen, Sonny Boy’ (“Why you’re running with the wrong guys?”) zijn de ‘yeah, yeah, yeah’s’ niet van de lucht.

De songs daar tussenin zijn van hetzelfde gehalte en dat is ook meteen het enige minpuntje van het album. Met de tien midtempo songs is helemaal niks mis, maar als geheel had Sixth House wel iets meer afwisseling in tempo kunnen gebruiken. Maar het past natuurlijk niet bij The Rock*A*Teens om ineens alles perfect te doen.
Recensent:Bart Slaats Artiest:The Rock A Teens Label:Merge Records
Cover The Essex Green - Hardly Electronic

The Essex Green - Hardly ElectronicNoem je plaat Hardly Electronic en je schept als band gelijk verwachtingen....

Cover Sinkyateeth - Sinkyateeth

Sink Ya Teeth - Sink Ya Teeth Het Britse duo Sink Ya Teeth kruipt met hun eerste album terug naar de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT