De plaat is gevuld met met rauwe blues, waarbij Darvill alles uit de kast haalt om de luisteraar te vermaken en te zorgen dat het geen eentonige plaat wordt. Lastig, want door het eenvoudige concept ligt dit wel op de loer. Gek genoeg blijft Music For Cop Shows vermakelijk doordat Son of Dave verwijst naar oude invloeden, zoals Tom Waits (‘Daddy Was A Wolfman’), Dr John (‘Hey Aye’) en John Lee Hooker (‘Six Weeks’). Het mede door Jimmy Hogarth geschreven ‘Blues Organ’ zorgt voor een welkome onderbreking in de plaat. Dit doet weer denken aan de John Spencer Blues Explosion, vooral door de combinatie van de elektrische gitaar en een orgeltje.
Al direct door het openingsnummer ‘Get A Strut On’ wordt de toon gezet: het aanstekelijke ritme met de korzelige zang (er wordt meer gesproken dan gezongen overigens), wordt door Darvill afgewisseld met de mondharmonica en zorgt ervoor dat je meteen in de film zit, om maar bij het thema te blijven.
Het tempo wordt hierna opgevoerd met het uitstekende ‘Daddy Was A Wolfman’, waarna het album verschillende variaties op het bluesthema ten gehore brengt. Van een boogie-achtige ‘Pow Wow’, een duistere ‘Caledonian Street’ tot aan een marcherende Darvill in ‘Marching & Whistling’; het komt allemaal voorbij. Het is zeker niet voor iedereen, maar Son of Dave heeft een vermakelijk bluesalbum afgeleverd waarbij hij zijn roots duidelijk laat horen en de verveling niet op de loer laat liggen.
Mr Overdrive - A Fox, A Rabit Mr Overdrive is de naam van een nieuw Rotterdams muziekproject die,...
Malena Zavala - Aliso Malena Zavala is een Argentijnse zangeres die in Londen opgroeide. Daar...