2018-09-27
The Beatles namen ooit afscheid met het ‘Rooftop Concert’ op het dak van hun Apple Corps in Londen. Het leverde, zoals te zien in de film Let it Be, complete chaos op. Certain Animals gaf juni 2018 ter promotie van Down The Rabbit Hole, hartje Rotterdam, een eigen ‘Rooftop Concert’, weliswaar op de vrachtwagenlift van Theater Rotterdam. Hoewel de chaotische taferelen uitbleven, was de verbazing bij de voorbijgangers groot. Dat is nog eens een manier om je te presenteren. Onlangs verscheen Down The Rabbit Hole op fraai wit vinyl, verpakt in een sobere maar fraaie hoes. De 12” ademt de bakermat van de (blues)rock uit de tijd van bands als Led Zeppelin, Cream en Jimi Hendrix Experience. Eveneens de tijd dat de Britse muziekscene de wereld domineerde. Niet geheel onverwacht wetende dat twee van de drie bandleden in The Fabulous WannaBeatles zaten. Al beperkt die invloed zich op de plaat tot de stijl van ‘I Want You (She`s So Heavy)’. Gelukkig niet het minste werk van de Fab Four.
Zoals met veel sterke platen, valt het kwartje op Down The Rabbit Hole pas laat. Ok, de titeltrack beukt er wel lekker grof in, ondersteund door een gitaarriff in de beste traditie van Led Zeppelin (‘Kashmir’) en de stevige muur van geluid scheurt, gromt en rockt, maar is het nou een eigen geluid? ‘Roses’ is een stuk toegankelijker, al staat het bol van de tempowisselingen. De track vormt een etalage voor de instrumentbeheersing van het drietal. Op ‘Shoot Me Tomorrow’ zijn het de dansbare drums en het bezwerende orgelgeluid die de show stelen. De track doet hierdoor wat denken aan The Black Keys. Psychedelisch wordt het op het slepende, broeierige ‘Doormouse’, waarbij net als op de She EP een stap richting stoner wordt gezet.
Wanneer bij de derde luisterbeurt kant B opent met het rijke, avontuurlijke, door rollende drums voortgestuwde ‘Martin`s Mantle’ valt het kwartje. Ja, de plaat staat bol van de invloeden van grote namen en de azijnzeiker zal dan ook concluderen dat er niets nieuws onder de zon is. Certain Animals slaagt er echter in om een heel gevarieerde plaat uit te brengen die spannend is door zijn subtiele, maar avontuurlijke toevoegingen aan het driekoppige bandgeluid. Zo hoor je op laatstgenoemde vioolwerk dat een extra laag toevoegt en de titeltrack krijgt extra smoel door de bluesharp, bespeeld door Arthur Akkermans van The Grand East. Dit maakt Down The Rabbit Hole een nieuwe sterke stap in de discografie van Certain Animals.
Down The Rabbit Hole smaakt naar meer. De kwaliteit van de songs kent ten opzichte van She EP en Wood, Steel & Stone een veelbelovende groei en als bands als DeWolff en Triggerfinger er groot mee kunnen worden, waarom dan dit Rotterdamse trio niet. En dan te bedenken dat de heren de 12” gewoon in hun eigen studio in De Fruitvis, op steenworp afstand van ondergetekende, hebben geproduceerd. Er gebeuren mooie dingen in de Rotterdamse havens!
Black-Eyed Snakes - Seven HorsesDe muzikale carrière van Alan Sparhawk blijkt onnavolgbaar. Het meest bekend...
Judy Blank - Morning Sun Judy Blank deed in 2013 mee aan het tv-programma De Beste...