De mondharmonica krijgt een hoofdrol in ‘Locked Out In Misery’. Het lied is een prima stukje Chicagoblues. Het basisritme swingt lekker. Vlammend gitaarspel en de enthousiast klinkende mondharmonica maken het nummer af. Op ‘No NeedTo Be Alone’ schakelen de mannen van de Celso Salim Band een paar tandjes terug. Het nummer duurt bijna zeven minuten. Dat geeft de ruimte om de slowblues stapsgewijs op te bouwen.
Verrassend is ‘Down The Aisle’. Het nummer opent met een pianoritme dat niet had misstaan op een casinoschip in de Mississippi of in een oude Saloon. Celso Salim zingt dit keer niet. Hij krijgt hier hulp van mede-Braziliaan Rafael Cury. Dat levert een leuke afwisseling op. ‘Down The Aisle’ is een stukje rootsmuziek dat meer doet denken aan Pokey LaFarge dan aan Eric Clapton en Albert King. Cover ‘In My Time Of Dying’ is vooral bekend van Bob Dylan en Led Zeppelin. Celso speelteen aangename versie die het dichtste tegen Bob Dylan leunt. Het is een akoestische bleus en Celso schittert met zijn krachtige soulstem.
Mama’s Hometown is een opgewekte plaat die nergens verveelt. Celso Salim pakt de blues in de volle breedte op. Het levert negen aangename nummers op die een positieve gemoedsrust brengen. De muzikanten rond Celso Salim zijn prima muzikanten die met het grootste gemak een goede plaat kunnen opnemen. Leuke muziek voor elke blues- en rootsliefhebber.
Stranger Things - GravityHet Zweedse duo Stranger Things bestaat al sinds 2010 en bestaat uit twee...
Ruben Hoeke Band - 25 Live Het idee om ooit eens een livealbum uit te brengen speelde al lang in de...