2018-11-06
”Dat valt niet bij elkaar te houden, als je zo ver weg bent”, aldus de uit Zierikzee afkomstige Wiebe Radstake. Acht maanden per jaar reist hij over zee op een zeilvrachtschip om duurzame producten uit de Cariben naar Europa te halen. Radstake speelde jaren in de rhythm & stampbluesband Zinkzand. De band viel uiteen en Radstake`s beperkte aanwezigheid zal daar iets mee te maken hebben gehad. Radstake had nog wat materiaal liggen en omdat het zonde was om hier niets mee te doen, begon hij in de zomer van 2016 aan nieuw werk te schrijven. De hulp van Stefan Fokker werd ingeschakeld om een volwaardig album op te nemen onder de naam Morjak, hoe toepasselijk, Russisch voor ‘zeeman’. Daarnaast is het de naam van het illegale zeemansblad uit begin twintigste eeuw van Radstake`s (na Nescio) favoriete schrijver Konstantin Paustovski. Vrij Vliegende Vissen is eveneens een titel die uit Radstake`s leven gegrepen is, want deze ontstond door de vliegende vissen die op de Atlantische Oceaan rond de 26e breedtegraad opvliegen wanneer zijn schip langs komt.Waar Vrij Vliegende Vissen vol staat met eigen materiaal, is er een uitzondering, namelijk ‘Iemand Stelt Een Vraag’, een tekst van Remco Campert. Deze tekst vormt tevens de aanleiding voor het album. Dat Radstake thuis is in de literatuur blijkt wel uit de manier waarop een deel van zijn teksten tot stand komt. Hij maakt gebruikt van een cut-up techniek die ook de Beatniks onder aanvoering van William S. Burroughs eind jaren vijftig, begin jaren zestig hanteerde voor het schrijven van hun boeken. Radstake maakt hierbij gebruik van zinnen die hij in de tram, de metro en op straat langs hoort komen en plakt deze aan elkaar tot er licht absurdistische teksten ontstaan.
Waar Radstake niet veel opheeft met liefdesliedjes, levert hij met ‘Het Leven Is Beter In Bed’ toch zijn eerste eigenzinnige liefdesliedje af. Daar tegenover staat dat het werk van Morjak, net als het eerdere werk van Zinkzand van zeezigeunerblues, naar piratenpolka, via garagerock en rock ’n’ roll tot pop, naar akoestische eenvoud schiet. Het levert een ratjetoe op van het geestige ‘Steppemeisje’ dat met ”de ambulance is een taxi voor de zieke mensen” een bijzondere kijk op de werkelijkheid biedt, de vuige, onverschillige bluesrock van ‘Aha’, het duistere ‘Hamburgers Voor Baasjes, Hotdogs Voor De Honden’, de punk van ‘Hey Ilona’, het schijtmelige ‘Stokbrood’, het Beatlesque ‘Het Leven Is Beter In Bed’ en het meeslepende ‘Geen Gordijnen Voor Haar Ramen’.
Het receptuur van Zinkzand is op Vrij Vliegende Vissen behouden in de vorm van het rammelende karakter en het schiet muzikaal nog steeds alle kanten op. Wat echter een stap vooruit is ten opzichte van In De Aap Gelogeerd en De Thee Trekt Maar De Zee Nog Meer is dat de liedjes minder kunstzinnig over komen en dat de liedjes nog beter blijven hangen. Dat hierbij het rauwe, rammelende en imperfecte karakter is behouden, maakt het niet verwonderlijk dat Radstake is gevraagd om tegen zijn intenties in weer op te gaan treden.
Peter van Rooijen - Liefde Dood & ZwaartekrachtIn 2009 werd naar voorbeeld van Comedytrain, het singer-songwritercollectief...
Etan Huijs - The Secret Us Tot vijf jaar geleden schreef Etan Huijs albumrecensies voor Festivalinfo....