RECENSIE: Oh Sees - Smote Reverser

Oh Sees
recensie cijfer 2018-11-29 Weet u het nog? OCS, The Ohsees, The Oh Sees, Thee Oh Sees, Oh Sees: weinig bands jagen er zoveel namen of variaties doorheen als de groep rond John Dwyer, tevens de enige constante factor in de band. Hij ziet iedere naam een label voor een ander geluid, en zette dat extra kracht bij door in 2017 tussen de twee ‘Oh Sees’ albums doodleuk een ‘OCS’ uit te brengen. Het verschil tussen het stevige Orcs (Oh Sees) en het breekbaardere Memory Of A Cut Off Head (OCS) kon bijna niet groter zijn. Eerder dit jaar was het tijd voor het 21e album in 21 jaar, Smote Reverser. Dit keer weer als Oh Sees.

En inderdaad, het ouderwetse (maar niet minder spannende) geluid van OCS is nergens meer te bekennen. Net als op Orcs combineert de band catchy indierock met rammelende garage, maar wordt ook nadrukkelijk de overlap gezocht met hardrock en (old school) metal. Dat klinkt spannend, en dat is het ook. Het eerste kwartet nummers vliegt van King Gizzard & The Lizard Wizard via Korfbal naar Wolfmother met een metalrandje. Hierdoor is het eerste deel van het album genieten geblazen!

Helaas worden de contrasten naarmate het album vordert steeds minder groot, waardoor Smote Reverser aanzienlijk aan kracht en tempo inlevert. Muzikaal gezien zijn ‘Last Peace’, ‘Moon Bog’ en ‘Anthemic Aggressor’ geweldig, maar op deze plaat waren ze wellicht beter tot hun recht gekomen als ze werden afgewisseld met een nummer van het kaliber ‘Overthrown’. Ondanks de toffe opzetjes worden de nummers door het gebrek van afwisseling vrij snel langdradig, maar vragen ze er vooral om live gebracht te worden. Zo is Smote Reverser geen album van John Dwyer en co. dat ik over een aantal jaar nog binnen handbereik verwacht te hebben, maar is er absoluut sprake van een geslaagd tussendoortje. Daarnaast is het een mooie aanvulling op het bestaande repertoire en een prima visitekaartje om je eens mee naar een liveshow te lokken.
Recensent:Robin Hogenboom Artiest:Oh Sees Label:Konkurrent
Cover Wild Nothing - Indigo

Wild Nothing - IndigoHou je van dreampop met een fout eighties sausje? Dan is Indigo , het vierde...

Cover Lonnie Holley - Mith

Lonnie Holley - Mith Op zijn zestigste begon Lonnie Holley pas met muziek. MITH is zijn derde...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT