2018-11-08
Now vs Now is de naam van van het experimentele jazztrio rondom Jason Lindner, de toetsenist die David Bowie bijstond bij diens laatste plaat Blackstar, maar ook met bassist Avishai Cohen heeft samengespeeld. Al deze muzikale ervaringen heeft hij gedeeld met Panagiotis Andreou (bas, vocals) en Justin Tyson (drums) om dit elektronische jazzalbum te maken.Al bij de eerste klanken van dit album hoor je dat The Buffering Cocooneen hele unieke muziekervaring is. Buffering is het thema van deze plaat en dit betekent een kort rustmoment ter voorbereiding op de verschillende composities. De Cocoon zal verwijzen naar het feit dat je als luisteraar je het beste kan afzonderen om optimaal van dit album te kunnen genieten. Muzikaal gebeurt er namelijk een hoop en het album laat zich het best omschrijven als het kijken naar de, bij dit album gevoegde, schilderijen van João Salomão: abstract met bekende elementen en toch vernieuwend.
Het album opent met het rustig opgebouwde ‘Cloud Fishing’, wat de luisteraar langzaam in een ambient omgeving lokt (de Cocoon wellicht?). Gaandeweg het nummer creëert Lindler allerlei geluiden, waardoor je niet meer weet welke kant het nummer op zal gaan. Tegen het einde van het nummer, neemt de band een onverwachte afslag en ben je verloren. Ga je door, of verlaat je deze muzikale wereld?
Voor diegenen die de complete reis durven te maken is er veel moois te beleven. Zo is daar ‘Motion Potion’, die met een aanstekelijke dancebeat diverse herinneringen oproept, van The Art of Noise tot aan Aphex Twin. Het is opmerkelijk hoe goed het trio het thema kan blijven opzoeken en de luisteraar weet te boeien, ook al kantelt het nummer verschillende kanten op.
Ook ‘Silkworm Society’ verdient het om genoemd te worden. In eerste instantie doet het sterk denken aan Daftpunk, met zijn vervormde keyboardgeluid. Lindler weet dit geluid te combineren met de electrische piano en de zang van Natasha Diggs geeft dit nummer een extra dimensie. De andere gastzanger op dit album is Sasha Masakowski, die het nummer ‘The Scarecrow’ nog uitzonderlijker maakt.
Drummer Tyson krijgt op ‘Ditchotomy’ de gelegenheid om het trio zowel op te zwepen als bij elkaar te houden, zonder afgeleid te worden door de bastonen van Lindler’s electrische piano. Het trio laat vooral op ‘400 ppm’ horen hoe goed zij kunnen samenspelen. De dreigende geluiden van bas, drums en synthesizer komen veel bij elkaar terug en hoe complex het nummer ook klinkt, het trio vindt elkaar vrij gemakkelijk.
‘Pergamos’ is een wel een heel vrije bewerking van een traditionele Griekse folksong en laat zien waar het trio toe in staat is: progrock, jazz fushion en zelfs reggae worden hier moeiteloos door elkaar heen gespeeld, met uitzonderlijk resultaat.
Kort samengevat: het album is moderne electrische jazz voor de muziekliefhebber die er even de tijd voor neemt. Met alle hulde voor platenmaatschappij Jazzland Recordings, die ons deze bijzondere mengelmoes weet te serveren.
Omnium Gatherum - The Burning ColdDeathmetal is eind jaren tachtig ontstaan en bracht menig muziekliefhebber op...
Man With A Mission - Chasing The Horizon Een band die zichzelf verstopt achter wolvenmaskers heeft wat te verbergen....