2018-11-07
Deathmetal is eind jaren tachtig ontstaan en bracht menig muziekliefhebber op de kast. Hoe haalde je het in je hoofd om te luisteren naar dit soort ongecontroleerde herrie met onverstaanbare gorillazang. Tegenwoordig vinden we het genre heel normaal maar dertig jaar geleden dacht men er echt heel anders over. Langzamerhand moest de ‘serieuze’ muziekpers er toch aan geloven; in deathmetal zit wel degelijk een hoop vernuft en toen ook de melodieën steeds rijker werden was het hek van de dam. Melodieuze deathmetal is ondertussen, hoewel er momenteel wel weer vaker naar het oldschool geluid wordt teruggegrepen, een van de meest populaire vormen van deathmetal. Je kunt je inmiddels wel afvragen of de term “death” nog van toepassing is bij veel van dit soort bands. Zo ook bij het Finse Omnium Gatherum dat zich graag schaart onder het genre ‘melodeath’ maar dat eigenlijk gewoon meer een melodieuze metalband met grunt is, zoals de meeste bands in het genre tegenwoordig. De bezongen onderwerpen zijn nooit meer rottende lijken, zombies of satan, maar vaak zijn mythen, legenden, folkloristische verhalen en geschiedenis de populairste onderwerpen.
Omnium Gatherum snijdt op haar achtste album The Burning Cold onderwerpen aan als grote tragedies en ongelukken die de mensheid hebben geteisterd, maar behandelt ook emotionele en empatische onderwerpen als haat en liefde. Kortom, The Burning Cold heeft niets van doen met dood metaal, maar brengt ons prettig in het gehoor liggende melodieuze metal die soms zalvend (‘Cold’) en soms beenhard en melodieus tegelijk (‘Driven By Conflict’) is, maar nooit zo hard dat de liefhebbers van deze muziekstijl afhaken. Waarom deze band nooit echt is doorgebroken, terwijl er genoeg andere melodieuze deathmetalbands wel een groter publiek bereikten, is de vraag. Aan de muzikaliteit van de zes heren ligt het niet. De schakelingen tussen snellere tracks en wat meer slepend werk zorgt voor voldoende afwisseling en de keyboards van Aapo Kaivisto hebben regelmatig het hoogste woord. Ook de grunt van Jukka Pelkonen is prima, dus daar zal het niet aan liggen.
De tracks doen in kwaliteit weinig voor elkaar onder. Vermeldenswaardig zijn ‘Rest In Your Heart’ en het vlotte ‘Over The Battlefield’, tracks waarin wat meer elektronica om de hoek komt kijken. ‘The Fearless Entity’ heeft een vrolijk overkomend folky refrein dat afgewisseld wordt met harde coupletten, wat dit tot een van de meest toegankelijke tracks maakt. Ook het akoestische middendeel van ‘Be The Sky’ is bijzonder fraai, zeker in afwisseling met de rauwere gedeelten. Eigenlijk is elke song op het album goed te verteren en ook heel mooi gedaan is dat de instrumentale opener ‘The Burning’ hetzelfde muzikale thema heeft als de fraaie afsluiter ‘Cold’. Het maakt van The Burning Cold een plaat die je verwarmt in de koude winterdagen. Niet slecht voor een “deathmetalband”.
Baest - Danse MacabreDeathmetal uit Denemarken, het is niet iets vanzelfsprekends. De andere...
Now vs Now - The Buffering Cocoon Now vs Now is de naam van van het experimentele jazztrio rondom Jason...