Was voorganger Target Earth (2013) al een heerlijk album, deze nieuwe gaat er nog eens overheen. Was de voorganger nog aardig heavy, The Wake haakt aan bij albums als Angel Rat (1991) en The Outer Limits (1993). Dat betekent veel open akkoorden, lange tracks en meer de nadruk op de proggy kant van de groep.
Dit maakt dat het aanvankelijk weer wat luisterbeurten vergt voor het kwartje valt. De overwegend lange tracks barsten uit hun voegen van de verschillende stemmingen en vele tempowisselingen. Opener 'Obsolute Beings' gaat er nog aardig vandoor in galop tempo en een bijtende Snake, maar kent een fraaie fusionsolo van gitarist Chewy (inmiddels ook alweer tien jaar in de band) en eindigt in space sferen. 'The End Of Dormancy' mag beschouwd worden als het titelnummer en neemt je mee langs geweldige tempowisselingen en tijdens het rustige stuk komt Pink Floyd weer om de hoek kijken.
Het vlotte 'Orb Confusion' zou zo op Angel Rat passen en het dreigende 'Spherical Perspective' is een van de hoogtepunten van het album met zijn plotselinge versnellingen en sfeervolle einde. Of wat te denken van 'Always Moving', wat fel begint maar tegen het einde weer zo'n typisch apart Voivodiaans stuk heeft. Het beste blijft echter bewaard voor het slotstuk, want in 'Sonic Mycelium' presteert de band het om stukjes van alle voorgaande nummers door elkaar te husselen en er in een soort van medley vorm toch een op zichzelf staand nummer van te maken, met zelfs een knipoog naar 'Jack Luminous' van The Outer Limits. En dat is nog niet alles want de band verrast compleet door het nummer af te laten sluiten met een ontroerend strijkerskwartet. Schitterend!
Het is ongelofelijk knap dat Voivod na meer dan 35 jaar nog steeds in staat is te vernieuwen en te verrassen.
The Posies - Frosting On The BeaterAch... The Posies In een parallel universum zou de band inmiddels beroemd...
Aborted - TerrorVision Aborted is bloedserieus. Pun intended. Of zoals frontman Sven de Caluwé het...