2018-10-27
Glen Benton is een controversieel mens, iedereen die zich heeft verdiept in de deathmetal scene uit Florida is bekend met de frontman van Deicide. De man is fanatiek antichristelijk en doet er alles aan om dat uit te dragen. Zelfs het inbranden van een omgekeerd crucifix op zijn voorhoofd behoorde tot zijn uitingen om zijn afkeer van het christendom uit te dragen. In, het over het algemeen vrij orthodoxe, Amerika krijg je daarmee de handen niet op elkaar. Omdat het hele imago en vooral de teksten van Deicide ook door Benton werden gebruikt om zijn gedachtegoed op de mensheid los te laten werd de band meer dan eens geboycot.Los van het fanatisme van haar, overigens helemaal niet onaardige maar onverminderd nors kijkende, voorganger kunnen we er niet omheen dat Deicide samen met bands als Death, Obituary, Morbid Angel, Nocturnus en Atheist het genre mede hebben gedefinieerd. Dat al deze bands (op Death na) in meer of mindere mate nog steeds actief zijn zegt meer dan genoeg over de kwaliteit van de eerst golf deathmetal bands uit Florida.
Of je het nu wel of niet eens bent met de inhoud van de teksten, je kunt er niet omheen dat Deicide ook op haar twaalfde album kwalitatief hoogstaande deathmetal laat horen. Overtures Of Blalshemy brengt ons twaalf songs in 38 minuten. Afwisselend wordt er wat tempo in gegooid, maar heel vaak kunnen we genieten van een lekker lompe groove passend voorzien van de intense grunt van Benton. Dat de gebroeders Hoffman (tot 2004 in de band) er heel lang niet meer bij zijn, valt eigenlijk amper op. Ook op Overtures Of Blasphemy vliegen de vette riffs en gierende solo’s van Kevin Quirion en nieuweling Mark English je om de oren. Het maakt van het album een intensieve luisterervaring, en zoals op elk album van Deicide waan je jezelf weer midden in die mooie pioniersjaren.
Kortom er is natuurlijk weinig vernieuwing in de muziek van Deicide, maar dat wil je als fan ook helemaal niet. De band klinkt al twaalf albums lang rauw en intensief, maar soms sluipt er heel subtiel enige toegankelijkheid in de muziek van Deicide; het snelle maar zeer toegankelijke, bijna swingende, ‘Crawled From The Shadows’ kun je al direct meebrullen (mits je de teksten meeleest, want echt verstaan kun je het niet). Zou dit een stiekeme interventie van Beëlzebub zelf zijn?
Een ander hoogtepunt op het album is het lomp voortploegende ‘Seal The Tomb Below’ dat een paar geweldige riffs bevat. Eigenlijk kun je zo nog wel een paar songs afgaan, want feit is dat Deicide gewoon een van de betere deathmetalbands is die op aarde rondloopt. Overtures Of Blasphemy is dan ook een prima plaat vol met teksten die voor de verandering nu eens met alle soorten van geloof de vloer aanveegt. Genoeg redenen voor de moraalridders en fatsoensrakkers om de band weer eens lekker hard aan te pakken. Daar is het de welbespraakte Benton natuurlijk ook een beetje om te doen. De schavuit.
Vitja - MistakenDe Duitse metalcoreformatie Vitja uit Keulen is alweer toe aan album nummer...
Krisiun - Scourge Of The Entrhoned Veel stabieler gaan we ze niet vinden. Krisiun , uit Brazilië, versaagt...