Dat dit werkje niet slechts als excuus wordt gebruikt om weer eens veelvuldig te gaan touren, is al vanaf de brute opener ‘The Devil Inside’ meer dan duidelijk. Vlijmscherpe, snoeiharde drum- en baspatronen in combinatie met superstrak gespeelde riffs, bombastisch elektronisch toetsengeweld en onheilspellende didgeridoo-klanken, die we zo ongeveer het handelsmerk van dit gezelschap mogen noemen, maken dat de interesse al meteen wordt aangewakkerd. Tijd om naar adem te happen is er niet want met ‘Out Of Control’ wordt er direct doorgepakt en hoewel de titel anders doet vermoeden, laat de band nogmaals horen heel goed te weten waar het mee bezig is. Niet vreemd natuurlijk wanneer driekwart van de band uit broers bestaat en wanneer je op muzikaal gebied al zo’n tien jaren lang intensief met elkaar samenwerkt.
Qua sound is een vergelijking met Linkin’ Park snel gemaakt en dikwijls bekruipt dan ook het gevoel dat we dit al eens eerder gehoord hebben. De overigens sterk in elkaar gestoken titeltrack is hier ook weer zo’n goed voorbeeld van. ‘Catchy als de neten’ zeg maar, maar toch ook weer ronduit sterk gecomponeerd. Ondanks de veelvuldig gebruikte tekstuele spierballenclichés, zeggen naast de eerdergenoemde titels, namen als ‘Until The Day I Die’, ‘Bullet In The Head’ of ‘These Are The Bridges You Burned Down’ wat dat betreft genoeg. Zo vinden we er nog een paar op dit derde album van de band die weliswaar graag gebruik maakt van steeds dezelfde ingrediënten, maar toch ook iedere keer weer een nieuwe smaak tevoorschijn tovert.
Kort samenvattend kunnen we Catacombs omschrijven als een sterk album zonder enorme uitschieters, maar ook één zonder zwakke momenten. Geen verplichte kost dus maar desondanks zeer vermakelijk.
Endtime Odyssey - City In Decay Endtime Odyssey is een Belgische progressieve metalband die in 2012 het...
Lucifer (DE) - Lucifer II Nee, dit is niet het nieuwste album van Margriet Eshuis en haar band (u weet...