RECENSIE: Hell City - Flesh & Bones

Hell City
recensie cijfer 2018-11-26 Hell City is alweer de volgende band die duidelijk maakt dat België momenteel een broeinest is van prima metalbands. Ook de beroemde metalproducer Dan Swanö vond deze band de moeite waard om wat tijd te reserveren in zijn overvolle agenda. Hij deed de mix en mastering. Je weet dan ook gelijk dat het geluid geramd zit en dat is wat het tweede album van Hell City dan ook doet: binnenkomen als een bom. Het geluid van Flesh & Bones is om door een ringetje te halen en dat doet modern klinkende metal goed. De energie spat er dan ook van af.

De geschiedenis van de band is overigens wel behoorlijk roerig, na wat bezettingswisselingen en een EP kwam in 2012 de eerste plaat van de in 2007 opgerichte band uit. Na weer wat gerommel in de bezetting ging het in 2015 even helemaal mis toen de toenmalige bassist het leven liet bij een ongeluk. De band zat er even helemaal door, maar is nu dus terug met een dijk van een plaat.

Frontdame Michelle Nivelle staat haar vrouwtje met haar pittige rockstem. Zij wordt bijgestaan door de prima grunt van drummer Timmy Goffin. Verwacht echter geen ‘Beauty And The Beast’ taferelen, maar de grunt is vooral een fijne aanvulling op de krachtige stem van Nivelle. Dit heet rocken, mensen!

Dat de plaat maar iets meer dan een half uurtje duurt, is alleen maar goed. Zo blijft de intense muziek goed overeind. Na een intro worden we getrakteerd op acht prima afwisselende tracks. ‘Playing With Fire’ en ‘Your Darkest Hour’ zijn pittige metaltracks en een prima start van deze plaat. De wisselwerking tussen de grunt, de toegankelijke zang van Nivelle en de kordate riffs houden je goed bij de les. Het vervolg van dit album kent ook nog wat rustpunten. Zo is de afsluiter ’Flesh & Bones’ een bijna-ballad die aantoont dat Nivelle ook dit gedeeltelijk akoestische werk moeiteloos naar haar hand zet. Andere tracks laveren tussen hard en zacht zodat je op het ene moment een toegankelijke song als ‘Me, My Enemy’ hoort en het andere moment een knalharde thrashmetal track als ‘Bogus Potus’ op je afgevuurd krijgt. Kortom Flesh & Bones is een echte ‘niet lullen maar poetsen’ plaat waar de spelvreugde vanaf spat en die door de afwisseling interessant blijft.
Recensent:Jan Didden Artiest:Hell City Label:Painted Bass Records
Lowda

Mo Lowda & The Humble - CreaturesHet Amerikaanse trio Mo Lowda And The Humble misstaat niet op het merendeel...

Cover Crowsview - Lost Resistance

Crowsview - Lost Resistance Crowsview is een metalband uit het Belgische Roeselare. De band is bezig...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT