En hoewel het niet makkelijk is om een overtuigend instrumentaal post-rockalbum af te leveren, lijkt Last of Us daar niet al te veel moeite mee te hebben. Waar postrock meestal erg experimenteel probeert te zijn en de muzikale hoeken opzoekt waar nog maar weinig bands zijn geweest, daar zijn de Vlamingen niet bang om te experimenteren binnen de bekendere paden. Daarnaast hebben alle nummers een vergelijkbare stijl en dezelfde DNA, maar varieert de band binnen hun eigen geluid voldoende om de muziek meer dan interessant te houden. Opvallend zijn ook de samples uit V For Vendetta en The Great Dictator die in twee van de nummers (respectievelijk ‘Breed | Hybrid’ en ‘…And The Swarm Came To Harvest’) verwerkt zijn. Dit pakt leuk uit, al had hier misschien nog wel iets meer uitgehaald kunnen worden. En dit is eigenlijk tekenend voor de hele plaat: er zitten enorm veel toffe dingen in verborgen, waarvan enkele missers, maar ook heel veel raak. Daarnaast maakt Last of Us ook muzikale sprongen die tijdens de eerste luisterbeurt een misstap lijken, maar waarvan het kwartje later wel valt. Ook dit houdt het album na enkele keren luisteren nog steeds spannend.
Zo is het album dus niet foutloos, maar is Swarm wel een sterk debuut waar Last of Us op verder kan bouwen. Daar komt bij dat postrock live vaak pas echt kan overdonderen. In dit geval zijn ‘Anomaly’ en ‘Epiphony’ dan ook nummers die we heel graag nog eens live zouden willen horen. Het is daarom echt te hopen dat deze band een langer leven beschoren is dan voorganger Nagrach en dat Last of Us met dit album op zak de stap kan maken naar de grotere podia en podia buiten de landsgrenzen.
Depths Of Kronos - From The VoidEr is een tijd geweest dat Nederlandse deathmetal een hoog aanzien genoot in...
Delta Sleep - Ghost City Doet u alstublieft niet al te veel moeite om mee te tellen met de ritmesectie...