2018-12-04
Ierse folkies, het levert vaak muziek op waar je in kunt zwelgen. U kent het wel lekker op de bank, de regen klettert tegen de ramen, spinnende kat op schoot en de zalvende klanken van The Breath maken het aangenaam af. Het is het gevoel dat Let The Cards Fall oproept. Je wordt er goed rozig van, zonder de muziek direct als slaapverwekkend af te doen. Zeker niet, de jazzpop-/folk van Rioghnach Connolly en Stuart McCallum bevat genoeg muzikaliteit en afwisseling om je bij goed de les te houden. Overigens is The Breath maar half Iers, want gitarist McCallum, ook bekend van The Cinematic Orchestra, komt uit Manchester en het is ook de plek van waaruit het duo opereert. Dat verklaart ook dat de muziek niet altijd direct naar Ierland valt te herleiden, zodat we soms wat triphop-achtige uitstapjes meekrijgen; ‘Trip The Switch’ doet heel sterk aan Portishead denken. Verder, logischerwijs dankzij de jazz achtergrond van McCallum, flink wat jazzy klanken; ‘Untie Me Now’, bijvoorbeeld is een lied waarin Connolly als soort alternatieve versie van Adele klinkt. Folk is en blijft wel de basis, maar de manier waarop het wordt verweven met de genoemde muziekstijlen is magistraal. Het maakt dat alle tracks een prima samenhang kennen.
Natuurlijk wordt alles door de prachtige voordracht van Connolly extra mooi. Zij legt met haar warme emotionele stem een grote dosis gevoel in de muziek. De echte folk klinkt daarbij door in ‘Hide Out’, waarin de gedachte door de warmte in de stem van Connolly en de subtiele instrumentatie naar Mia Doi Todd gaat. Vergeet daarbij niet dat McCallum werkelijk bijzonder mooie loopjes uit zijn akoestische gitaar tovert. Dit is meer dan alleen begeleiden. ‘Will You Wait’ is daar een mooi voorbeeld van dat ook nog eens wat lekker droevige strijkers bevat. Afsluiter ‘What You Owe’ drijft net als opener ‘All That You Have’ ook weer wat verder af van de traditionele folk, door een spannend jazzpoparrangement.
Let The Cards Fall moet je ondergaan in al haar ingehouden pracht. Bijzonder helend als je in een melancholieke bui bent en je lekker wilt zwijmelen bij teksten over liefdesverdriet en aanverwante zaken. Dat het geheel in een achttal (plus intro) uitzonderlijk subtiele groeibriljantjes is gevat is mooi meegnomen. De zwelgplaat van het jaar.
Rachel Kramer - HomeDe weg die Rachel Kramer tot nu toe heeft bewandeld is een bijzonder...
Queen Of The Meadow - A Room To Store Happiness Het verhaal van de uit Bordeaux afkomstige singer-songwriter Helen Ferguson...