De Luxemburgers bedienen zich van allerlei instrumenten die gebruikelijk zijn binnen de folk, dus accordeon, viool en blazers zijn prominent vertegenwoordigd. Geregeld hoor je de invloed van Ierse volksmuziek terug en krijgt het een feestelijk sfeertje. Het Luxemburgs is nu niet direct heel goed te volgen al is een titel als ‘Beweeg Däin Aarsch’ duidelijk genoeg. Soms zijn het een soort van drinkliederen, die dreigen om te slaan in gebral, al zal het goed drinken zijn met vrienden op deze muziek, zoals in ‘Däiwel’.
Hoe verder de plaat vordert hoe, meer je het gevoel krijgt dat het af en toe iets te melig wordt en er toch ook wel veel onzin in voorkomt. Zo horen we naar het einde toe hoe “glory glory hallejuhah” gelald wordt en begint ‘Kleeschen’ met een baldadig intro van ‘Jingle Bells’. Dit onderstreept alleen maar het feestelijke maar ook wat jolige karakter van deze plaat. De groep lijkt daarom vooral een band die in een kroeg een feestje kan bouwen ondersteund door de nodige drank.
Het is daarom moeilijk om Schëppe Siwen erg serieus te nemen en erachter te komen wat nu precies de bedoelingen van de band zijn. Wanneer ze daadwerkelijk proberen over de grenzen hun geluk te beproeven, zouden ze toch wat serieuzer en origineler te werk moeten gaan. Ongetwijfeld is het een prima band die het goed doet in kroegen en een klein podium op een festival om nog even lekker los te gaan. Maar meer ambities lijken ze toch niet echt te hebben, als je deze plaat beluistert.
Luluc - SculptorNooit begrepen waarom artiesten op hun albumhoes vermelden welke bekende(re)...
Rachel Kramer - Home De weg die Rachel Kramer tot nu toe heeft bewandeld is een bijzonder...