Maar overtuigen lukt slechts ten dele. Grotendeels bestaat het album namelijk uit nummers die niet echt een vuist weten te maken: muzikaal blijft het eenvoudig en het draait daardoor vooral om de stem en de teksten van Mira Lu Kovacs. En hoewel die zeer goed bij stem is, blijkt het niet genoeg om van het album iets uitzonderlijks te maken. Spannend wordt het sporadisch, als na twee standaardnummers bijvoorbeeld het zwaarmoedigere ‘Exhausted’ in wordt gezet. Toch zijn er wel wat voorzichtige hoogtepunten verstopt op Manic Acid Love. Een van die interessante nummers is ‘Superior (Fuck You)’, waarbij lichtvoetige pop wordt afgewisseld met zwaardere rock. Maar ook het eenvoudige ‘Don’t Love Me Like That’ is een van de beste tracks van de plaat. Het vrolijke nummer is catchy en laat zien dat Schmieds Puls met minimale middelen hele sterke popsongs kan schrijven. ‘Oh (You Lose Me)’ komt tussen deze twee liedjes ook goed tot zijn recht, waardoor vooral het middenstuk van de plaat de moeite waard is. Zo bevat Manic Acid Love een aantal tracks waarmee de band echt goed laat zien waar het toe in staat is. Maar het album onderscheidt zich daarnaast ook te weinig om Schmieds Puls naar de volgende divisie te lanceren.
Island Club - Island ClubHet indie-landschap is dichtbevolkt. Heel erg dichtbevolkt. En toch heeft het...
Ed Motta - Too Slow To Disco Brasil Een voordeel van het recenseren van albums die al wat langer liggen, is dat...