2019-01-29
Na twee eerdere uitstapjes die niet echt de aandacht trokken, probeert de Canadese violist Jessica Moss het op haar derde soloalbum over een andere boeg te gooien. Naast haar bijdrage aan albums van vele succesvolle landgenoten, zoals Arcade Fire and Broken Social Scene, is het vooral haar werk met Thee Silver Mount Zion waarmee zij het meest bekend is geworden. Ook hier kan ze blijkbaar niet zonder de bandleider Efrim Menuck, die naast enige bijdragen, ook zijn studio aan haar beschikbaar heeft gesteld. Daarnaast hoor je ook wel enige thematiek van zijn andere band, Godspeed You! Black Emperor, terug op dit album.Al bij het eerste snerpende, elektronische dronegeluid van de synthesizer - die heel langzaam overgaat in meerdere synthesizergeluiden, voordat de viool in meerdere gedaantes de overhand neemt - weet je dat Entanglement geen makkelijke luisterplaat wordt. In essentie bevat het album twee muziekstukken. Het eerste stuk op kant A is ’Particles’, een 22 minutenlang durende compositie. Daarin valt op dat met name stilte gebruikt om subtiele overgangen toe te laten en monotone geluiden tergend langzaam uit te laten doven. Daar waar er gezongen wordt, geldt dit als ondersteuning voor deze geluiden en zijn het meer echoënde klanken dan echte zang. Toch is juist de samenzang halverwege het eerste stuk dat het even onheilspellend mooi maakt.
De compositie ‘Fractals’ zorgt voor de invulling op kant B en is opgebouwd uit vier delen, allen ‘Truth’ genoemd. ‘Truth 1’ is een vioolstuk wat zo bij een mistig Schots landschap past. Hier wordt veel gebruik gemaakt van delay, zodat meerdere vioolstukken over elkaar heen gelaagd kunnen worden. Als er daarna ook cello aan toe wordt toegevoegd, vormt het een spookachtig tafereel.
Datzelfde geldt voor ‘Truth 2’: waar het in eerste instantie één viool betreft, zorgt het samenspel van cello en gelaagde violen hier voor meer dramatiek. Uiteindelijk hoor je vier violen die samen met een synthesizer, cello en gesampelde zang het tweede deel in een trieste stijl afronden.
‘Truth 3’ begint met een neuriënde Moss. Even lijkt het erop alsof het een voortzetting is van het vorige nummer, maar het gaat langzaam over in een combinatie van alleen zang en synthesizer. Bij ‘Truth 4’ pakt zij de viool weer op om samen met elektronica de gehele compositie tot een hoogtepunt te laten komen en daarmee af te ronden.
Het derde album van Jessica Moss luistert niet overal even gemakkelijk weg. Een vinylversie is aan te raden: je kunt zeker even pauze gebruiken tussen de beide stukken. Voor de liefhebbers van postrock of neo-klassiek; het is een reis waar strijkers en dreigende elektronica blijven rondzingen in je hoofd.
Micah P. Hinson And The Musicians Of The Apocalypse - When I Shoot You With Arrows, I Will Shoot To...Het is lastig om aan te geven om de hoeveelste plaat dit gaat, maar laten we...
Ruby Throat - Stone Dress Wat een verrassing! Toen ik wat achtergrondinfo opzocht over het voor mij...