Waar Neurosis zich vanaf 1985 ontwikkelde van een hardcorepunkband tot een doomsludgemetalgrootheid, houdt Mirrors For Psychic Warfare zich meer bezig met een kruisbestuiving tussen metal, experimenteel en industrial. De nummers zijn soms meer soundscapes dan songs. Op hun eigen website wordt de muziek treffend omschreven als a sonic abbatoir.
De sfeer op I See What I Became is beklemmend en claustrofobisch. Titels als ‘Animal Coffins’, ‘Tomb Puncher’ en ‘Body Ash’ spreken boekdelen. Op de onheilspellende opener ‘Animal Coffins’ klinkt de band als Einstürzende Neubauten ten tijde van Halber Mensch: een instrumentale, industriële amalgaam van feedback, ruis en percussie. In het gedragen ‘Tombpuncher’ vormen darkwave en industrial een mooi huwelijk: ”I stand before you now, I am called to the dark”.
Op ‘Flat Rats In The Alley’ nadert de zangstem van Kelly letterlijk een dieptepunt, waarbij zijn stem doet denken aan de keelzang van de Inuït. Op ’Crooked Teeth’ weet Mirrors For Psychic Warfare er nog een soort industrial dub uit te persen.
I See What I Became van Mirrors For Psychic Warfare is geen dagelijks kost, maar er zijn momenten dat een flinke portie darknoise meer dan welkom is. Het album komt uit op Scott Kelly’s eigen label Neurot Recordings, ook de thuishaven van Neurosis, Corrections House en Ufomammut.
De Europese tournee die stond gepland voor het afgelopen najaar moest Scott Kelly wegens zijn mentale gesteldheid afblazen. Wellicht breken er betere tijden aan voor Mirrors For Psychic Warfare.
Dan Mangan - More Or LessAlbum nummer vijf, maar toch nog verrassend. Misschien juist wel omdat het...
Lala Lala - The Lamb Muziek als therapie. Sommige artiesten grijpen hun innerlijke demonen bij de...