2018-12-31
Héloïse Letissier, beter bekend als Christine And The Queens, debuteerde in 2014 met het album Chaleur Humaine, waarop onder andere de hit ‘Christine’ te vinden was. Van dit album verscheen in 2015 ook een Engelstalige versie, die de titel Christine And The Queens meekreeg en waarop ‘Christine’ was veranderd in ‘Tilted’. Door deze vertaling gingen ook Engeland en Amerika overstag voor Christine And The Queens. Onlangs verscheen het tweede album van Christine And The Queens, simpelweg Chris getiteld. Dit is niet alleen de titel van het nieuwe album, maar ook van de nieuwe identiteit van Letissier, hoewel ze ook de naam Christine And The Queens blijft gebruiken. Chris is stoerder, minder uitgesproken vrouwelijk en dit past beter bij hoe Letissier momenteel in het leven staat. Dit komt ook tot uitdrukking in haar nieuwe look, met kort haar.
Van de nieuwe plaat zijn meteen een Franse en een Engelse versie uitgebracht en er is ook een deluxe uitvoering te koop waar beide versies in zitten. Natuurlijk is deze uitvoering een must-have voor de fans, mede omdat de tracklisting van de beide versies niet helemaal gelijk is. Van de meeste songs vinden we een Engelse en Franse versie, maar ‘Feel So Good’ staat alleen op de Engelstalige cd terwijl ‘Bruce Est Dans Le Brouillard’ en ‘Le G’ alleen op de Franstalige cd te vinden zijn.
Chris werd vooraf gegaan door een tweetal singles; ‘Girlfriend’, waarop Christine And The Queens samenwerkt met Dâm-Funk en ‘Doesn’t Matter (Voleur De Soleil)’. Beide singles verschenen in twee verschillende versies. Vooral ‘Girlfriend’ (of ‘Damn, Dis-Moi’) is erg sterk. Ondanks de samenwerking met Dâm-Funk valt dit nummer niet uit de toon op het album. De hele plaat staat vol met elektronische, bij vlagen funky pop, die prima past bij de soms licht onderkoelde zang van Letissier. De sound ademt jaren ’80, maar klinkt zeker niet retro. Integendeel, mede door de feministische teksten klinkt het album zeer actueel. Zelf noemde Letissier invloeden als Cameo (bekend van de hit ‘Word Up!’ uit 1986), Michael Jacksons album Dangerous en Janet Jacksons The Velvet Rope. Janet Jacksons invloed is vooral goed terug te horen op ‘Le G’.
Hoogtepunten op Chris zijn, naast ‘Girlfriend’, ‘The Walker’ (‘La Marcheuse’), ‘5 Dollars’ (‘ 5 Dols’) en ‘What’s-Her-Face’ (‘Machin-Chose’). Deze laatste song is rustig en zeer onderkoeld, maar met een heerlijke bas-onderlaag. Ook afsluiter ‘The Stranger’ (L’étranger (Voleur D’eau)’) is erg goed.
Chris is een prima plaat waarop Letissier actuele thema’s aansnijdt en deze verpakt in pakkende popsongs. Dit klinkt net iets beter in Letissiers moedertaal, maar ook de Engelse versie is erg goed.
Laura Gibson - GonersPlaten die hun diepere lagen pas na vele luisterbeurten prijs geven zijn vaak...
Molly Burch - First Flower Vrolijke jaren zestig jazz met een fijne beach vibe en een prachtige stem,...