2018-12-22
Het zijn creatieve hoogtijdagen voor Adrianne Lenker. Na twee uitstekende platen met haar band Big Thief in 2016 en 2017 komt ze nu met haar (tweede) soloalbum abysskiss. Opgenomen in een week tijd, nadat ze eerst een roadtripje van twee weken door de VS had gemaakt. Dat leidde tot een rustige en haast ongedwongen klinkende plaat, zij het een met een dubbele bodem. De liedjes geven zich pas na meerdere luisterbeurten prijs en dan blijken ze minder opgeruimd te zijn dan ze in eerste instantie klinken. Sterker nog, de dood loert meerdere keren om de hoek.Dat begint al in het openingsnummer ‘Terminal Paradise’, met een tekst die kan worden bestempeld als een fijn staaltje zwarte romantiek: ”See my death become a trail / And the trail leads to a flower”. Het lied wordt gedragen door een akoestische gitaar, aangevuld met pianoaccenten. Die spaarzame manier van musiceren blijkt exemplarisch voor het gehele album; veel meer dan een gitaar, stem en pianotoetsen hoor je niet. Maar het is juist deze soberheid die de plaat een aangename sfeer geeft en je doet luisteren naar de fraaie teksten. Ook als het om liefde gaat, het andere hoofdthema van de plaat, weet Lenker de zaken op prachtige wijze te verwoorden; ”Love never leaves / love is the leaves / in the sky”, zo klinkt het in het titelnummer. Het valt op dat ze veel metaforen uit de natuur gebruikt, zoals de verstilde grootmeester Nick Drake dat ook deed.
Hoewel alle liedjes sterk zijn, vormen ‘Out Of Your Mind’ en de single ‘Symbol’ de uitschieters. Dat komt doordat deze nummers afwijken van de rest en bovendien zeer aanstekelijk zijn. Op ‘Out Of Your Mind’ trekt Lenker eenmalig een rauw klinkende elektrische gitaar uit de kast, terwijl ‘Symbol’ is voorzien van een aangenaam meanderend trommelritme. En al zijn niet alle woorden even goed verstaanbaar, je blijft luisteren naar het refrein: “Do you not do you not tell / That smile always makes me well / Do you see circling through? / That's how one returns from two.” Mooie woorden wederom en een hele fraaie plaat.
Ann My Guard - Moira Ann My Guard was voor ondergetekende nog een grote onbekende, wat niet...
Laura Gibson - Goners Platen die hun diepere lagen pas na vele luisterbeurten prijs geven zijn vaak...