2019-02-14
Ann My Guard was voor ondergetekende nog een grote onbekende, wat niet onlogisch is als je bedenkt dat de band uit Hongarije komt. Maar wat je van ver haalt is lekker, wordt ook wel eens gezegd en dat geldt ook voor deze band. Ann My Guard bestaat al sinds 2007 en Moira is al haar derde volledige album, terwijl de band daar tussendoor ook al de nodige demo’s en EP’s heeft uitgebracht. Ann My Guard (best een aparte bandnaam eigenlijk) bestaat uit zangeres/ bassiste Eszter Baumann, de gitaristen Krisztian Varga en Benjamin Barkanyi en drummer Nornert Tobolo. Het viertal begint nu ook langzaam in het westen door te dringen en het lijkt ons dat Ann My Guard zich moeiteloos staande moet kunnen houden tussen het bekende female fronted werk uit onze eigen regionen. De enige valkuil is dat de band niet echt volbloed symfonische metal maakt, maar volop progrock-, folk-en popelementen in haar muziek verwerkt. Het is heerlijk voor de afwisseling, maar het kan er natuurlijk ook voor zorgen dat Ann MY Guard daardoor een beetje tussen wal en schip valt. Aan de negen prima tracks zal het niet liggen, want die zorgen door de heldere stem van Baumann en de sterke melodieën voor veertig minuten aangenaam vermaak.
Na een folky a capella intro krijgen we twee snelle tracks waarvan vooral het stuwende ‘Mountain II’ zeer sterk is. Hierna gaat het gas met het bedachtzame poppy ‘Elijah’ er wat af, waarna we op twee verrassend rustige tracks worden getrakteerd: de akoestische folktrack ‘Roseblood’ en het mysterieuze Clannad-achtige ‘Mëtéra’. Het houdt wel enigszins de vaart uit het album dat doodleuk vervolgt met een heuse (bijna)metaltrack in de stijl van Lacuna Coil (‘Echo’). Hierna volgt een gemakkelijk in het gehoor liggende popmetaltrack, voordat afgesloten wordt met het Cranberries-achtge folkstuk ‘The Raven’ en het zes minuten durende slotstuk ‘Morpheus’, dat ook weer folk en progrock koppelt. De instrumentale verborgen track is eigenlijk best een leuk einde.
Moira is een lekker vlot weghappend album dat hier en daar enigszins zoetig over komt en dat wel een paar vreemde wendingen bevat. Desondanks gaan de melodieën er stuk voor stuk in als zoete koek. Prima plaat.
Jet Black Sea - The Overview EffectPink Floyd-light, dat was zo ongeveer de eerste gedachte die ondergetekende...
Adrianne Lenker - Abyss Kiss Het zijn creatieve hoogtijdagen voor Adrianne Lenker . Na twee uitstekende...