2019-01-07
We luisteren mee met de bandvergadering van Dragony: Agendapunt een: De albumtitel; ”Hoeveel Masters Of The Universes hebben we inmiddels al niet ?” verzucht de zanger. ”We moeten wat anders verzinnen”, zegt een van de gitaristen, een wijd openstaande deur nog verder open trappend. ”Briljant”, roept de zanger. ”Ach we denken graag groot”, horen we de toetsenist nog zeggen. ”Aaaah”, roept men in koor, ”we noemen onze volgende plaat dan gewoon lekker Masters Of The Multiverse”. “Lekker megalomaan, alsof wij de beste liederen van het hele universum maken”. ”Dat is toch zo”, mijmert de bassist nog wat na.”Nog iets voor de rondvraag?”. Nee dus, en iedereen gaat tevreden naar huis. De wereld zal wederom kennis maken met Dragony. Het Oostenrijkse symfonische powermetal collectief had overigens ook zomaar uit Duitsland kunnen komen en dat lijkt ons ook de enige mogelijkheid om nog wat bekendheid te vergaren. In Duitsland wordt dit soort zwaar achterhaalde powermetal nog bij wagonladingen tegelijk opgediend en zonder morren opgevreten. Maar kan iemand de zes jongens van Dragony vertellen dat de vrolijke, tenenkrommende melodietjes al jaren geleden zijn opgediend door een Duitse evenknie met de naam Helloween, en dat die toen nog wel origineel waren en ook dat er daarna een heel leger aan soortgelijke bandjes opkwam en weer ten onder gingen. Of vertel dat de band zichzelf op dit derde album weer aan het herhalen is en dat de vlotte vrolijkheid en de voor de hand liggende refreintjes van ‘Grey Wardens’ , ‘Evermore’ ,‘The Iron Price’ en nog wat songs stierlijk gaan vervelen. Geef dan ook gelijk maar door dat het geen goed idee is om ‘The Touch’ van Stan Bush te coveren. Als bonustrack, dat wel.
De tenenkrommende ballad ‘Fallen Star’, vol overgave gebracht en vergeven van het accent, is het tragische dieptepunt tussen alle vrolijkheid. Een paar lichtpuntjes vinden we nog wel; de band speelt alles strak en de heren kunnen wat met de instrumenten, en ook de orkestratie is puik opgezet, maar gebruik dat dan in godsnaam voor wat minder gedateerde muziek. Masters Of The Multiverse is een plaat die de onverbeterlijke liefhebbers van dit soort muziek zeker zal aanspreken. De rest hangt brakend boven de wc pot, waar het glazuur dan spontaan van af zal springen. Het wordt tijd voor een goed functioneringsgesprek, zet dat maar alvast op de volgende agenda.
Thorium - Thorium Thorium is opgericht door drie leden van Ostrogoth met als doel het...
Gorod - Aethra Het Franse Gorod is alweer aan haar zesde studioalbum toe. Echte...