RECENSIE: Amgala Temple - Invisible Airships

Amgala
recensie cijfer 2019-01-01 De naam Amgala Temple doet een exotische afkomst vermoeden, maar het trio komt ‘gewoon’ uit Noorwegen. Hun afkomst is dan misschien niet zo exotisch, hun muziek is dat wel.

Amgala Temple bestaat uit multi-instrumentalist Lars Horntveth (bas, synthesizers en meer), gitarist Amund Maarud en drummer Gard Nilssen. De bandleden nemen ieder een flinke dosis muzikale bagage mee, uiteenlopend van de experimentele jazz van Jaga Jazzist en Bushman’s Revenge, tot DJ/songwriter Todd Terje en de voormalige Noorse tieneridolen A-ha.

Debuutalbum Invisible Airships is het resultaat van een paar dagen experimenteren, improviseren en opnemen in het Oslo Konserthus en de Amper Tone studio (o.a. Kvelertak, Turbonegro). De productie hielden de heren in eigen handen.

Op het instrumentale Invisible Airships is goed te horen dat de bandleden hun wortels vooral in de experimentele Noorse jazz-scene hebben liggen. Maar ze laten ook hun andere muzikale invloeden de vrije loop. Het album is een soundclash van jazz, heavy rock, krautrock, progrock en psychedelica. King Crimson, Pink Floyd, Miles Davis, Jimi Hendrix, Black Sabbath, Motorpsycho en onze eigen Monomyth zijn namen die voorbij suizen tijdens de drie kwartier durende ruimtereis die Amgala Temple ons voorschotelt.

Het album opent met het ruim twaalf minuten durende ‘Bosphorus’. De eerste twee minuten worden beheerst door sfeervolle gitaar- en synthklanken, gevolgd door een voorzichtige drumroffel. Vanaf het moment dat een gitaarriff zijn intrede doet, zwellen ook de drums aan en wordt langzaam naar een climax toegewerkt. Na zo’n zes en halve minuut komt een kortstondige uitbarsting in de vorm van een Sabbath-waardige gitaarriff. Daarna bouwt de song weer langzaam af en komt er alle ruimte voor gitarist Maarud om zijn muzikale kunsten te vertonen. Tegen het einde van het nummer is er een reprise van de Sabbath-riff en mag Maarud ook zijn voorliefde voor Jimi Hendrix nog even botvieren. Dat laatste doet hij in ‘Fleet Ballistic Missile Submarine’ nog een keer. Het laidback. swingende ‘Avenue Amgala’ is een mooie prog/jazz samensmelting. Ook de andere twee tracks, ‘The Eccentric’ en ‘Moon Palace’ zijn de moeite meer dan waard.

De heren van Amgala Temple weten op Invisible Airships alles uit hun instrumentarium en geest te halen. En tonen daarmee weer eens aan dat instrumentale muziek allesbehalve saai hoeft te zijn.
Recensent:Bart Slaats Artiest:Amgala Temple Label:Pias
Cover Justin Courtney Pierre - In The Drink

Justin Courtney Pierre - In The Drink In The Drink is het solodebuut van Justin Courtney Pierre , de frontman...

Cover Various - Live At Notoddon Blues Festival (20 Years Of Blue Mood)

Various - Live At Notoddon Blues Festival (20 Years Of Blue Mood) In Noorwegen huist één van de grootste Bluesfestivals van Europa. Elk jaar...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT