2019-04-13
Dilemma? Was dat niet die Nederlandse progrockband die halverwege de jaren ‘90 met een uitstekend debuut op de proppen kwam en later spontaan van de radar verdween? Yes, en goed nieuws: de heren zijn terug en hoe! Het nieuwe album Random Acts Of Liberation, uitgebracht op Butler Records, bevat veertien tracks en klokt in totaal dik 72 minuten. Vaak zijn albums die langer dan 45 minuten duren een lange zit omdat simpelweg niet al het materiaal even sterk is. Niets blijkt hier minder waar: time flies when you’re having fun. De groep bestaat tegenwoordig uit de Britse zanger/gitarist Declan Burke; gitarist Paul Crezee; oprichter en toetsenist Robin Z. (Zuiderveld); bassist Erik van der Vlis en drummer/producer Collin Leijenaar. Een dikke pluim voor Leijenaar voor de kraakheldere productie en zijn fenomenale drumsound en drumpartijen. Ook de mix van Rich Mouser (Spocks Beard, Neal Morse) is dik in orde.‘The Space Between The Waves’ en ‘Amsterdam (This City)’ laten meteen horen hoe moderne progressieve rock moet klinken: stevige gitaar-riffs; tempowisselingen; melodieuze refreinen en een strakke basis van bas en drums. Burke’s prettige harmonieuze stem past perfect bij de sound van Dilemma – alsof het nooit anders is geweest. De heren nemen flink gas terug met het prachtig opgebouwde ‘Aether’; absoluut een van de hoogtepunten van de nieuwe plaat. Vanaf dit moment gaat de gitaar een steeds prominentere rol spelen zonder te verzanden in gefreak; wat bij progrock regelmatig voorkomt. Dilemma begrijpt als geen ander dat de som der delen belangrijker is dan de individuele partijen. Na dit uitstekende eerste deel komt ‘All That Matters’: een meer rechttoe rechtaan rocker (voor progrock begrippen dan); gevolgd door het meer dan twaalf minuten durende ‘The Inner Darkness’. Vette stukken worden afgewisseld met sfeervolle partijen en de tempowisselingen vliegen je om de oren. Vergelijkingen met Dream Theater en Spock’s Beard liggen voor de hand, maar toch heeft Dilemma absoluut haar eigen sound en identiteit: het klinkt nergens gekunsteld of gekopieerd, verre van. ‘Pseudocomaphobia’ is de stevigste track vol vette gitaarpartijen en onnavolgbaar drumwerk van Leijenaar.
Ook richting het eind van het album blijft de kwaliteit onverminderd hoog met tracks als ‘Openly’ en ‘Intervals’ – met een fenomenale gitaarsolo. ‘Wonder (Not Of My Own)’ wordt gedragen door percussie klanken, fraaie samenzang, akoestische gitaar en toetsen. De nieuwe plaat eindigt sfeervol met het door Leijenaar gecomponeerde instrumentaaltje ‘The Mist Of Vale’. Na een aantal luisterbeurten valt op dat er volop gelaagdheid en veel variatie in de sound van Dilemma zit: samples, percussie, gesproken teksten, meerstemmigheid, viool en piano. Toetsenist Robin Z. drukt een flinke stempel op het geluid met fraaie afwisselende partijen en Declan Burke zorgt voor een frisse melodieuze touch; een gouden zet.
Random Acts Of Liberation kan over een aantal jaren zo maar eens een klassieker in progrockland gaan worden. Zonde om te zien dat er nagenoeg geen concertdata zijn gepland; deze band verdient een goedgevulde agenda. Een dringende oproep aan boekingskantoren en concertzalen: boeken deze topband! En hopen dat de heren niet weer spontaan van de radar verdwijnen...
Sari Schorr - Never Say Never Sari Schorr is een dame uit de categorie ‘Van Dik Hout Zaagt Men Planken’....
Justin Courtney Pierre - In The Drink In The Drink is het solodebuut van Justin Courtney Pierre , de frontman...