2019-03-09
Oh wee, degene zich laaft aan de onmetelijke duisternis, oh wee, degene die de onheilige diepten van de meest zwartgallige onderwerelden betreedt. U dient zich te verbroederen met de brute Germaanse blackmetal heersers van Ultha . U zult eeuwig blijven dolen terwijl u kennis maakt met haar in monotonie voortjakkerende drums en met haar breed uitwaaierende gitaarriffs. Natuurlijk zult u kennis moeten maken met haar maniakale kastijdingen en met haar elektronische ambient-achtige sferen die binnen ‘The Avarist (Eyes Of A Tragedy)’, de eerste track van The Inextricable Wandering al direct duidelijk maken dat met haar macht niet valt te spotten.U zult verdoemd zijn te zwerven over de onmetelijke ijskoude vlakten, waarin als in een ware zinsbegoocheling u een beenkoude krijs en, door merg en been trekkende, wanhopige schreeuw te midden van knetterende drums en repetitieve gitaartrance in ‘With Knives To The Throat And Hell In Your Heart’ te verwerken krijgt. Hier wordt u langzaam maar zeer zeker een desolate trance in gezogen.
Vreest de Germaanse broeders van Ultha, wanneer u langzaam in een vermaledijde hypnose wordt getrokken door de desolate Burzum-achtige soundscape met de liefdevolle titel ‘There Is No Love, High Up In The Gallow’. U zult wakker gekust worden met haar ‘Cyanide Lips’ wat een intens bittere nasmaak geeft, en waar bitterzoete gitaartonen wanhopig worden bijgestaan door gruwelijke stemklanken. Welk een brute snelheid moet u hier doorstaan, voordat u door de waanzinnige ambient verleiding wederom in een zoetgevooisde stemming gebracht wordt.
Daarna zult u ten tijde van ‘We Only Speak In Darkness’ in de inktzwarte diepte stemmen ontwaren, als ware het vermomde dienaars van Lucifer met hun verleidelijke voordacht, gedragen door traag voortschrijdende gitaarklanken op verraderlijk kalm wiegende bastonen en zacht tikkende drums.
Nadat u dit alles zonder morren doorstaan hebt zult u nog eenmaal achttien minuten kennis maken met de langste en grootste monotone zwartgalligheden die het mensdom ooit getroffen hebben. In ‘I’m Afraid To Follow You There’ zult u schreeuwen om uwen moeder en zult u wensen nooit meer in deze verdoemenis terecht te komen, totdat u als door een onzichtbare hand gedreven zich nogmaals laaft aan de derde Ultha boreling en dit tot in de oneindigheid blijft doen. Wee, degene die dit lot overkomt.
Monuments - PhronesisHet Engelse Monuments staat te boek als progressieve metalband waar een...
Witherfall - A Prelude To Sorrow "There was nothing fun about the recording of this album" . Bam, die zit....