2019-02-10
De Engelse singer-songwriter Tom Baxter heeft een lange tijd niets van zich laten horen. Er zat zo’n tien jaar tussen Skybound en de opvolger The Other Side Of Blue. Daar heeft Baxter zeer gegronde redenen voor. Privé heeft hij namelijk het nodige meegemaakt in de tussentijd, waaronder een scheiding. Maar zoals voor wel meer singer-songwriters het geval is, is deze periode ook voor Baxter uiteindelijk muzikaal zeer vruchtbaar geweest. De zanger heeft zijn hart zo weten te luchten dat het resultaat een plaat is vol gevoelige pareltjes.Muzikaal zijn de nummers op The Other Side Of Blue niet uitzonderlijk te noemen. Maar in het geval van Baxter zou dat ook nog wel eens een heel strategische move geweest kunnen zijn. Want des te eenvoudiger de muziek is, des te meer aandacht de tekst kan eisen. Neem bijvoorbeeld de openingstrack, ‘The Other Side Of Blue’ waar slechts een piano al voldoende is wanneer je beschikt over een stem als die van Baxter. Als luisteraar hang je aan zijn lippen wanneer hij een break up bezingt waar hij zich bij neergelegd heeft. Uit de tekst lijkt hij er vrede mee te hebben, maar het gevoel dat hoorbaar aanwezig is in deze track is toch de pijn van een gebroken hart. ”We both know it’s over, it’s bittersweet, be my best friend, let this road end”.
Het gebroken hart van Baxter lijkt zich vooral te uiten in verdriet. Op dit album zijn geen verwijten te vinden zoals Taylor Swift haar gebroken hart bezingt. Nee, Baxter is vooral erg verdrietig en laat wisselende emoties horen die allemaal bij zijn scheiding betrokken zijn geweest. ‘Heroes And Monsters’ is een track waarin Baxter zich neer lijkt te leggen bij het lot van zijn relatie: ”It didn’t end like it should have done”. Het is de zwaartekracht van de liefde, die je flink naar beneden kan halen. Het advies van Baxter in dit geval, je kunt niet afhankelijk zijn van je relatie.
Terwijl The Other Side Of Blue een heel pijnlijke ervaring laat horen, en er regelmatig over eenzaamheid wordt gezongen, is het toch een zeer warm album geworden. Dat komt, waarschijnlijk juist omdat er zoveel gevoel aanwezig is in de vorm van Baxter zijn stem. Het feit dat Baxter zich zo kwetsbaar opstelt, zijn rauwe gevoel op tafel gooit, zichzelf er mee confronteert, en er alsnog zulke pareltjes van weet te maken is absoluut bewonderenswaardig.
Richard Thompson - 13 Rivers Richard Thompson is met Jethro Tull’s Ian Anderson één van de boegbeelden...
Lassen - Eventyrer Lassen is een jazz-kwartet geformeerd door de Noorse saxofonist en zanger...