2019-01-15
Een soundtrack van een televisieserie recenseren is wezenlijk anders dan die van een film. Bij een filmsoundtrack draait het om de muziek die voor een bepaalde scène geschreven is en waarbij verschillende thema’s terugkeren. Bij Tv-series bestaat de muziek veelal uit nummers die bij een bepaalde episode horen. Volg je de serie niet, dan is de kans groot dat humoristisch bedoelde teksten en/of muziek je niet zullenaanspreken. Dat is zeker van toepassing voor dit album.Rick and Morty is een Amerikaanse komische sciencefiction animatieserie uit 2013, gecreëerd door Dan Harmon en Justin Roiland en wordt op Netflix aangeboden. Roiland verzorgt de stemmen van beide titelpersonages. De serie is ooit ontstaan na aanleiding van eenparodie gebaseerd op de filmtrilogie Back to the Future en beslaat nu al drie seizoenen, met nog meer afleveringen in petto.
Het album bestaat uit 26 nummers, die de afgelopen seizoenen muzikaal weerspiegelen. De instrumentale nummers zijn allen gecomponeerd door Ryan Elder, die eerder voor meerdere Amerikaanse series muziek heeft geschreven. Wat het album interessant maakt, is dat er meerdere gastmuzikanten op spelen waarvan je je in de eerste instantie afvraagt waarom zij er op staan. Belly bijvoorbeeld, die met ‘Seal my Fate’ uit 1995 een bijdrage levert.
De eerste twee nummers zijn instrumentaal en je hoort direct hoe goed Elder als componist is. Daarna komen enige comedy rapnummers, zoals ‘The Flu Hatin’Rap’, afgewisseld met instrumentale nummers die bij verschillende episodes horen. Sommige nummers zijn best aardig (‘African Dream Pop’, ‘Unity Says Goodbye’), maar de meeste komen niet over zonder eerst de aflevering gezien te hebben; ‘Summer and Tinkles’ bijvoorbeeld.
Dat geldt zeker ook voor de nummers die Elder geschreven heeft en waarbij Roiland zingt; ‘Rick’s Dance’, ‘Help Me, I’m Gonna Die’ en ‘Get Schwifty’. Deze werken alleen voor de hardcore fans van de serie. Gelukkig zijn dit vrij korte nummers en staan zij verspreid op het album.
Er zitten verschillende persiflages tussen die goed en grappig zijn uitgevoerd. ‘Goodbye Moonmen’ is een parodie op David Bowie, gezongen door Jemaine Clement van Flight of the Conchords. ‘Do You Feel It’ is een persiflage op de muziek van Lorde. Dat nummer wordt uitgevoerd door Chaos, Chaos die met drie nummers de huisband lijkt van de serie. Daarnaast zijn bestaande songs gebruikt die passen bij een bepaalde aflevering, zoals Blonde Redhea d met ‘For The Damaged Coda’ of ‘Looking On Down From The Bridge’ van Mazzy Star.Aardig, maar niet hun beste werk en dat geldt ook voor het nummer van Belly.
Dat vat dit gehele album tegelijkertijd goed samen: er staat niet veel origineel werk op dat een blijvende waarde heeft. Af en toe een glimlach, af en toe kromme tenen en af en toe een leuk deuntje.
Pip Blom - Paycheck 102018 was een goed jaar voor Pip Blom . De band rond de gelijknamige...
Alice Cooper - A Paranormal Evening At The Olympia Paris Het is de grootvader van de schokrock, en die naam heeft hij niet voor niets...