2019-02-27
”Of de heren boekers ons willen boeken, of wegzetten zoals dat heet, daar zijn wij nu helemaal niet bezig maar mocht het zo zijn dat wij na het uitbrengen van deze plaat in een busje dollend door den landen trekken… Nou, ik kan mij een slechter leven voorstellen”, aldus Jules Deelder tijdens het opnemen van het album Jazz. Gedurende drie dagen lang was het Rotterdamse theater Walhalla, ergens rond februari vorig jaar, de plaats waar Boris van der Lek & Jules Deelder met een stel fijne, of zoals zij het zelf noemden: obscure muzikanten, druk bezig waren om geschiedenis te schrijven. Op aanraden van de producer werd gekozen voor deze mooie ruimte om daar een ouderwets geluid met oude microfoons op te nemen onder aanwezigheid van een live publiek. De diepe tenorsax moest klinken zoals die op de oude BlueNote-jazzplaten werd opgenomen en ook de andere instrumenten, vooral de oude versterkers, moesten er voor zorgen dat het allemaal zo authentiek mogelijk klonk.De vraag of Deelder het als drummer met deze professionele musici allemaal kan bolwerken, wordt al snel bevestigend beantwoord. De eigenzinnige performer is allereerst een enorme liefhebber van het genre die heel goed begrijpt hoe een album als Jazz in 2018 moet klinken en hoe hij daarmee dus ook de puristen voor zich weet te winnen. Verstandig als hij is laat hij genoeg ruimte over om zijn muzikale vrienden alle vrijheid te bieden. Zeker in het geval van Van der Lek is dat natuurlijk een slimme zet. De samenwerking tussen de twee is verre van nieuw. Met Trio Me Reet trokken de twee ooit eens het land door en werd op een ongedwongen manier muziek onder de gedichten van Deelder gezet. Het beviel beiden blijkbaar heel erg goed en op het muzikaal gebodene blijkt bovendien weinig aan te merken. De tenorsaxofonist behoort namelijk al lange tijd tot de beste koperblazers van ons land, maar ook gitarist Cock van Vuuren maakt graag van de gelegenheid gebruik om met zijn swingende en puntige solo’s op subtiele wijze zijn stempel te drukken. Naast Deelder is er nog Arend Niks die zowel drumpartijen als andere percussieklanken voor zijn rekening neemt. Uiteraard zijn er ook de warme lage tonen die in dit geval uit de contrabas van Peter Wassenaar afkomstig zijn. Met elkaar is een interessante set samengesteld, waarin zowel oud als nieuw materiaal voorbij komt en waarin gewerkt is aan een enigszins toegankelijk geluid. Natuurlijk ligt het avontuur op de loer, maar gekozen is om bijvoorbeeld een ‘Boogaloo’ in twee delen uit te voeren. Zo wordt geopend met het voornamelijk instrumentale ‘Do The Boogaloo’ en komt halverwege ‘Boogaloo #2’ voorbij. De totale speelduur van beide tracks ligt rond de zes minuten, maar daarin maken we wel even kennis met de muzikale capaciteiten van alle leden binnen dit gezelschap. Voor sommigen zal het gedicht ‘Blues On Tuesday’, op de zo kenmerkende wijze door Deelder uitgevoerd, bekend in de oren klinken. Deelder stond naar verluidt zelf ook versteld van de eenvoud ervan.
Een reeds eerder geschreven stukje tekst in combinatie met een heerlijk simpel partijtje muziek. Het is typerend voor Jazz, het album waarin steeds weer de kracht van de eenvoud opvalt, maar misschien is het eerlijk gezegd vooral het vakmanschap en het speelplezier van dit obscure clubje rasmuzikanten die het verschil maken.
Vandenberg's Moonkings - Rugged And UnpluggedDat Adje van den Berg, alias Adrian Vandenberg, lekker eigengereid doet wat...
Jennie Lena - To Be Honest Jennie Lena is achtergrondzangeres geweest bij Anouk, speelde tussen 2003...