Een eerbetoon aan een streek of de hardwerkende medemens is niets nieuws, maar waar deze vaak melancholisch worden, daar is We The People Of The Soil juist rauw, vuig en hard. Typische rechttoe rechtaan rockmuziek die past bij het plattelandsleven. Humor is er nog steeds, en hoewel The Inspector Cluzo een duidelijke sound heeft, zit er toch aardig wat variatie tussen de verschillende nummers. ‘A Man Outstanding In His Field’ en ‘Pressure On Mada Lands’ leunen meer op de traditionele rock, terwijl ‘Ideologies’ veel meer country bevat en het refrein zelfs een Arabisch woestijntintje heeft. Tijdens ‘The Globalisation Blues’ lijkt alles nog een laatste keer samen te komen en weten Malcom en Phil na drie rustige nummers nog eens goed te knallen.
We The People Of The Soil is nergens een baanbrekende, vernieuwende plaat. Het is het soort rauwe rock dat we al vaak gehoord hebben en nog veel vaker gaan horen. Toch zorgen de details in de muziek en de tekst ervoor dat het album vermaakt. De variatie houdt de nummers fris en nergens zit in een dip in kwaliteit. Eigenlijk zijn Malcom en Phil zelf ook net goede boeren: wat ze doen is misschien niet nieuw of bijzonder, maar door de aandacht die ze in hun werk steken komt er wel degelijk iets speciaals uit. Het platteland van Gascogne had zich geen beter eerbetoon kunnen wensen.
Trondheim Jazz Orchestra - Happy EndlingsHet Trondheim Jazz Orchestra (TJO) bestaat bijna twintig jaar en lijkt in...
Tom Odell - Jubilee Road Tom Odell staat vooral bekend om zijn dramatische muziek over gebroken...