2019-02-05
De Amsterdamse Jazzgroep BRUUT! is al jaren een graag geziene gast op de festivals. Met hun crossover jazz, of ‘superjazz’ zoals ze het zelf noemen, slagen ze in hun missie om de aanwezigen te laten swingen en een onuitwisbare indruk achter te laten. Dit heeft ze niet voor niets plekken opgeleverd op onder meer het North Sea Jazz Festival. Met het toepasselijk getitelde V is het daarnaast ook alweer tijd voor het vijfde album sinds hun debuut in 2012. Weten ze hun aanstekelijke feestmuziek weer goed op de plaat vast te leggen?Daar lijkt het in eerste instantie wel op. Openingsnummer ‘Lopez’ is een lekkere funky jazz-rock crossover, waarin de rockende Hammond van Folkert Oosterbeek en de bezwerende saxofoon van Maarten Hogenhuis naadloos op elkaar aansluiten. Het is echter halverwege tweede track dat de muziek zich geleidelijk naar de achtergrond verplaatst, om slechts weer spaarzaam de aandacht de trekken en op de voorgrond te treden. Het drieluik ‘Watkins, ‘Vox’ en ‘Klets’ bijvoorbeeld, weet door het tempo op te voeren de luisteraar echt weer even mee te slepen. Maar een overtuigende luisterplaat is het niet geworden. Het is eerder een album dat je op de achtergrond verwacht in een hippe bar, of wat je op een rustige dag opzet terwijl je met je dagelijkse beslommeringen bezig bent.
BRUUT! levert een album af waarop ze niets fout doen, maar waarop ze ook niet echt weten te vlammen. Hun missie om de luisteraar te laten swingen slaagt enkel op de momenten dat ze de aandacht weten te trekken door nummers met een bijzondere sound of opzwepende nummers als ‘Watkins’ en ‘Klets’. V is bedoeld voor de fan; de gemiddelde luisteraar doet er beter aan de band eens live te gaan zien. Op een podium weet de band namelijk écht te overtuigen!
XXXTENTACION - SkinsTwee albums uitbrengen in één jaar. Dat getuigt van een enorme...
Skunk Anansie - 25LIVE@25 Post Orgasmic Chill geldt voor ondergetekende nog altijd als een van de...