RECENSIE: XXXTENTACION - Skins

Skins
recensie cijfer 2019-02-14 Twee albums uitbrengen in één jaar. Dat getuigt van een enorme productiviteit. Of is het een kwestie van het ijzer smeden als het heet is? De tragische dood van deze veelbelovende rapper heeft zijn populariteit wèl een boost gegeven tenslotte.

Laten we deze Skins eens afpellen. Tien nummers op dit album. Zijn het allemaal wel complete nummers? Het album begint met ‘Introduction’ een verhaaltje met een computerstem zonder instrumenten. Dan heb je nog ‘Difference (Interlude)’, een probeerseltje op gitaar en aan het einde hoor je XXXTENCION zeggen: “Let’s play it back.”

Dan hou je nog acht nummers over, waarvan de meeste amper de twee minuten overschrijden. Is dat erg? In de meeste gevallen eigenlijk niet nee. De nummers die zo kort zijn, zijn lang genoeg. Neem ‘Guardian Angel’ bijvoorbeeld, waarin de zang slechts ondersteund wordt door de zang uit het nummer ‘Jocelyn Flores’ van het album 17, die echter achterstevoren wordt afgespeeld. Of ‘BAD!’, niet te verwarren met ‘SAD!’ van het vorige album, maar met wel een even zo lekkere beat. Net als ‘I Don’t Let Go’ overigens, dat ondanks de geringe lengte toch voelt als een compleet nummer. En die beats zoals bij ‘Whoa (Mind In Awe)’ die doen het ‘m toch wel, al ontbreken die dan weer bij het zoetsappige niemendalletje ‘What Are You So Afraid Of’. Maar dat is het laatste nummer van het album, dus dan kun je hem ook gewoon uitzetten.

Dan zijn er nog drie nummers die het meest opvallen. ‘Train Food’, slechts ondersteund door een heel simpel pianodeuntje en treingeluiden op de achtergrond, met het venijn in de staart, waar de raps vinniger worden en er wordt afgesloten met de opmerkelijke zin: ”Now it’s here, death has now arrived, time is finally up.”
En wat te denken van ‘Staring At The Sky’, een samenwerking met Blink 182-drummer en tattoo buddy Travis Barker, waarmee de rapper al eerder heeft samengewerkt. In dit nummer wordt geschakeld van droge zang, onder begeleiding van een akoestische gitaar, naar keiharde metal. We zijn benieuwd of de pas verworven tienerfans dit ook trekken. Diezelfde Travis Barker doet ook mee op ‘One Minute’, het opvallendste nummer van het album, waarop ook Kanye West te horen is. Maar ook dit nummer zal geen hit worden, want halverwege begint X weer bruut te schreeuwen.

Nee, echte hits staan er niet op SKINS, de laatste van XXXTENTACION. Is dit het laatste wapenfeit? Of ligt er nog meer op de plank? De diehard fans zullen ongetwijfeld in hun nopjes zijn met dit album, maar nieuwe zieltjes zullen er niet mee gewonnen worden.
Recensent:Johan Kramer Artiest:XXXTENTACION Label:Empire Records - DHR
Cover The Analogues - The White Album Live In Liverpool

The Analogues - The White Album Live In Liverpool ”Waarom zou ik een album willen van een band die tot in perfectie de muziek...

Cover BRUUT! - V

BRUUT! - -V- De Amsterdamse Jazzgroep BRUUT! is al jaren een graag geziene gast op de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT