RECENSIE: Lubomyr Melnyk - Fallen Trees

Lubomyr
recensie cijfer 2019-05-24 Lubomyr Melnyk is een Oekraïense componist en pianist die al heel wat werk op zijn naam heeft staan. Hij is onder een select publiek bekend om zijn ‘continuous music’, een techniek die gebaseerd is op extreem snel een grote hoeveelheid noten aanslaan, waarbij het sustainpedaal ingedrukt blijft. Dit levert een ware stroom aan noten op en heeft hem de titel van snelst spelende pianist opgeleverd (19,5 noten per hand, per seconde). Ondanks deze faam is hij redelijk op de achtergrond gebleven. Het is het label Erased Tapes geweest, die ook Nils Frahm onder contract heeft, dat hem uit de obscuriteit heeft gehaald door hem een platencontract aan te bieden. Sinds 2013 is dit zijn vierde album voor dit label.

Het album Fallen Tree bestaat uit vier muziekstukken, waarbij het laatste muziekstuk ‘Fallen Trees’ een compositie bestaande uit vijf delen is, die door het pianospel van Melnyk uit één stuk lijkt te bestaan. De inspiratie voor deze suite kwam van een treinreis door Europa, waar Melnyk langs een groot bosgebied kwam en niet om de gevelde bomen heen kon kijken. Aangestoken door enige vorm van melancholie schreef hij in zijn reisverslag over de gekapte bomen: “They were glorious. Even though they’d been killed, they weren’t dead. There was something sorrowful there, but also hopeful” . Vooral het tweede stuk ‘Existence’ kenmerkt zich door een bijna computerachtig uitgevoerd pianostuk. De bijdrage van celliste Anne Muller, op het derde stuk ’Apparation’, zorgt ervoor dat het stuk ook een Drone -achtig geluid meekrijgt. Overrompelend mooi.

Twee stukken die eerder op het album staan verdienen zeker een vermelding. De opener ‘Requiem For A Fallen Tree’ bijvoorbeeld, waar de engelachtige zang van de Japanese vocalist Hatis Noit over Melnyk’s piano aanslagen heen zweeft. Daardoor klinkt het alsof de bomen omgeven worden door mist; een prachtige opwarmer voor het titelstuk.

Het absolute hoogtepunt van het album is ‘Barcarolle’, losjes gebaseerd op liedjes die de gondeliers sinds mensenheugenis zingen. Melnyk gebruikt voornamelijk het ritme en de stijl om een eigen compositie te maken. Dit is het meest conventionele klassieke stuk op het album, maar juist deze muziek gekoppeld aan de traditionele folkmuziek van weleer maakt dit de parel van het album. Doe je ogen dicht en waan je in Venetië!

De inmiddels zeventigjarige Melnyk heeft met zijn stijl van spelen een uniek album afgeleverd waar een sfeer van zowel melancholie als optimisme heerst. Hij vat muzikale stijlen als neo-klassiek, drone en ambient op een natuurlijke manier samen, waarbij hij spaarzaam gebruikt maakt van andere instrumenten om zijn pianoklanken optimaal te maximaliseren. Een prachtige vondst.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Lubomyr Melnyk Label:Erased Tapes Records / Konkurrent
WW3

Wheeler Walker Jr. - WW IIIDe Amerikaanse comediant, acteur en schrijver Ben Hoffman heeft met zijn...

Powers

Trevor Powers - Mulberry Violence Drie jaar geleden trok Trevor Powers de stekker onverwacht uit Youth...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT