2019-04-07
Soms komen er van die platen voorbij die lekker dwars zijn. Ze laten zich niet in een hokje plaatsen. Natuurlijk voel je de bui al aankomen dat er hier sprake is van zo’n niet te labelen plaat. En inderdaad No Ritual van de Noorse band Chain Wallet is er zo eentje. Er passen zoveel (tegenstrijdige) termen bij het geluid van deze muzikanten dat ze zichzelf zowel een genre aanmeten als er van wegrennen. Chain Wallet is dwars, eigenwijs en rebels en misschien daarom wel extra interessant.‘Lost Somewhere’ opent de plaat waarop in tien nummers net een half uurtje wordt aangetikt. Enigszins dromerig, maar tegelijkertijd weten zanger StianIversen, bijgestaan door backing vocals van Chiara Victoria Cavallari, toch te boeien en klinken zij absoluut niet verveeld. De sound op No Ritual wordt gekenmerkt door deze dromerige ondertoon waaraan per track verschillende elementen worden toegevoegd. De openingstrack wordt bijvoorbeeld gedomineerd door een sterke baslijn terwijl ‘Final Testament' op dat gebied al voorzichtig wat inlevert. Hier komen de synths in beeld, terwijl op ‘Knowing Eyes’ een vriendelijke gitaar de boventoon voert.
Het karakter van de tien nummers wisselt onderling weliswaar, toch is de range niet erg breed. No Ritual kent geen echte ballad bijvoorbeeld. Qua energie is er wel een duidelijk label op deze plaat te plakken: dreampop, je hoort de zorgeloosheid. Dit beschrijft het geluid echter nog niet specifiek genoeg, maar dit is dan ook waar woorden voor dit album moeilijker te vinden zijn. Een beetje punk-achtig, maar daar is het toch ook weer te soft voor. Een beetje psychedelisch, maar toch ook weer toegankelijk en met beide benen op de grond. Een beetje Beach Boys-achtig, maar dan toch weer iets braver.
Dat de muziek van deze band moeilijk te beschrijven is, zegt echter niets over het geluid. No Ritual laat de jaren tachtig horen. De echo in de vocals, de synths, de strakke bas, de jaren tachtig zijn absoluut van toepassing op dit geluid. Maar dan weliswaar wel de jaren tachtig van nu, om het toch nog weer even wat complexer te maken.No Ritual is geen trip down memory lane, maar de jaren tachtig met een verfrissende twist.Zo moeilijk als dit album zich laat omschrijven, zo toegankelijk is het geluid op No Ritual. Het album is kort maar krachtig, enigszins complex maar toch ook laagdrempelig, samenhangend maar niet saai. Misschien is het handiger om de muziek maar voor zich te laten spreken, want in dit geval heeft Chain Wallet dat heel goed gedaan.
Hexvessel - All TreeNa het fraaie album When We Are Death uit 2016 keert Hexvessel terug met...
Ian Sweet - Crush Crusher Laat je niet misleiden: Ian Sweet is geen mannelijke singer-songwriter. Het...