2019-06-02
Nadat hij eerder met ‘This Ain’t New York’ op indrukwekkende wijze debuteerde, John Henry & The Fellow Associates rekenen we voor het gemak even niet mee, is Mercy John twee jaar later terug met de zo belangrijke opvolger. Niet dat er iets te bewijzen viel maar met Let It Go Easy bewijst de Noord-brabantse zanger en liedjesschrijver dat het geen toevalstreffer was.Er ging echter wel het een en ander aan de totstandkoming daarvan aan vooraf. John Verhoeven, zijn echte naam, schreef voor zijn vorige album weliswaar over eenzaamheid, angst, verdriet en andere ellende maar in het najaar van 2017 zou het pas echt opbreken voor de getalenteerde muzikant. Halverwege een optreden kwam daar plotseling het besef dat het zo echt niet meer verder kon. In wat misschien wel de moeilijkste fase uit zijn leven genoemd kan worden, bleef hij desondanks doorgaan met het schrijven van teksten. Werd het vorige album al gekenmerkt door een enorme soberte, op Let It Go Easy blijkt dat de bodem nog lang niet was bereikt. Teveel drukte en intens verdriet zouden zijn leven gaan beheersen. De grote les die hij vervolgens zou leren is dat je moet leren om los te kunnen laten, omdat je maar over weinig dingen controle hebt. Het verklaart meteen de titel van dit album.
Dat het echt menens was op het moment dat hij het schreef blijkt uit teksten van ‘Enemy Fire’ waarin hij het einde voelt naderen, heel druk bezig was om zich ellendig te voelen in ‘Demons, of in ‘Bullets For Sale’ waarin hij zelfs vraagt om te worden neergeschoten. Uiteraard blijkt de liefde ook weer eens een cruciale rol te spelen in de gemoedstoestand van de ik-figuur in de liedjes. Gelukkig gaat het niet allemaal over hemzelf, maar al die rottigheid levert wel verrekt intense muziek op en de melancholie veroorzaakt dikwijls rillingen tot op het bot. Het is duidelijk dat Mercy John met dit album nog een behoorlijke stap dieper lijkt te gaan en met al die emoties tot grootse dingen in staat is. Komt daarbij dat de band heel goed, en op passende wijze de sfeer van die emoties in muziek weet te vertalen. Zo gaan de gitaren stevig en lyrisch te keer in het stoere ‘Trains’ en het spannend opgebouwde ‘Enemy Fire’ is alsof de E-Street Band toevallig aanwezig was in de studio. Zo bevat ‘Knock Me Out’ prachtige Westcoast-klanken met een vleugje psychedelica, vergelijkbaar met War On Drugs, en bevat ‘Demons’ geslaagde afwisselingen tussen semi-akoestisch en een dynamisch zwaarder versterkt geluid alsof The Heartbreakers na het overlijden van Tom Petty op zoek waren naar een nieuwe werkgever. In het ingetogen ‘Safe Now’ blijkt nog eens de kracht van Mercy John waarin hij pas echt alle aandacht opeist. En dat slechts met een minimale begeleiding, pure vocale klasse.
Hopelijk biedt het eindresultaat van deze zware periode Mercy John voldoende kracht om verder te kunnen met het maken van prachtige muziek want ondanks dat het slechts zijn tweede album is, heeft Let It Go Easy al ontzettend veel moois opgeleverd.
Silmus - LaaksumDe veer die de voorkant van het album siert was de inspiratie voor Silmus...
Ed Wynne - Shimmer Into Nature Multi-instrumentalist Ed Wynne is het muzikale brein achter het Engelse...