RECENSIE: Rosie Carney - Bare

Rosie
recensie cijfer 2019-05-23 De van oorsprong Ierse zangeres Rosie Carney is via Engeland in New York terecht gekomen om aldaar verder te bouwen aan haar carrière. 21 is ze pas, maar op haar debuutalbum Bare laat ze horen een volwassen folkzangeres te zijn. De elf kalme, vaak alleen door akoestische gitaar, maar altijd met weinig instrumenten begeleide liedjes zijn precies hetgeen je kunt verwachten van een folkzangers uit de genoemde gebieden. Dat ze wat hulp heeft ingeroepen van Lisa Hannigan is goed te horen, sterker nog, Hannigan zingt ook nog mee op een liedje. Hannigan lijkt dan ook de grootste invloed van Carney. Meestal is de muziek van Hannigan nog wat spannender, maar het is pas het debuut van Carney dus wie weet wat er nog gaat komen.

Met haar betoverende stem weet Carney haar persoonlijke teksten goed over te brengen. Zo zingt ze in ‘Thousand’(met Lisa Hannigan) over de ziekte van haar oma die aan dementie leed, een onderwerp dat ook naar voren komt in ‘Orchid’; ”My orchid has died, I left it Inside, Away from the sun, When The birds did not come”. In datzelfde liedje heeft Rosie een oplossing gevonden om toch nog ergens bij haar oma binnen te komen:”Oh. I’m sorry for the things i can’t do for you, but in the morning i’ll write another song for you”.

Ook de liefde wordt door Rosie bezongen in ‘Your Love Is Holy’ , dat over een vroeger vriendje handelt. Maar, wat is vroeger als je pas 21 bent? Net op het moment dat je gaat denken dat er misschien wat meer pit in de zaak mag komen, omdat het allemaal wel heel karig overkomt qua instrumentatie valt het eerder genoemde ‘Orchid’ lekker in met halverwege een bas en drums. Gedoseerd, dat wel, maar het maakt deze track onweerstaanbaar en door de overige instrumenten lekker spannend, iets wat ook geldt voor ‘7’.

Rosie Carney sluit met een instrumentale pianotrack haar debuut af. Bare is een album dat door de persoonlijke teksten en frêle stem van Carney sympathiek overkomt. Zeker voor een debuutplaat is dit een prima werkje. Iets meer afwisseling in instrumentatie (zeker in het begin) zou het nog wat spannender hebben gemaakt. In dat opzicht kan ze nog wat leren van haar ervaren collega en grote voorbeeld, die haar alvast een beetje op weg heeft geholpen.
Recensent:Jan Didden Artiest:Rosie Carney Label:Dying Giraffe Recordings
Cover And They Spoke in Anthems - Money Time

And They Spoke in Anthems - Money TimeDe wereld is om zeep maar laten we doen alsof er nog hoop is, dat is de...

Cover Mozes and the Firstborn - Dadcore

Mozes and the Firstborn - Dadcore Een Nederlandse band die de releaseshow van hun nieuwe album viert met de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT