2019-03-27
Wat krijg je als je postrock, metal en sludge mengt? Juist, Far Away, een band uit Frankrijk die recht doet aan het feit dat Frankrijk meer en meer een land wordt waar niet louter cheesy chansons vandaan komen, maar waar een bloeiende metalscene tot volle wasdom is gekomen. Het voert wat ver om de muziek op de debuut EP Viaje als volbloed metal te betitelen, maar de raakvlakken met metal zijn er zeer zeker in de sfeervolle muziek van de vier Fransen. Zelf zeggen ze beïnvloed te zijn door Gojira, Alcest, God Is An Astronaut en zelfs Pink Floyd wordt genoemd.Misschien is het het beste om zelf te oordelen en de EP te beluisteren en je te laten meevoeren met de trip die zanger/ gitarist Flo Lemonnier voor ons uitgedacht heeft toen hij door Zuid Afrika trok. De grote liefde voor de natuur en het behoud daarvan is dan ook de grote inspiratiebron zowel tekstueel al muzikaal. De muziek schildert als het ware de uitgestrekte Afrikaanse vlakten en onherbergzame gebieden voor je op een doek. Je doet vervolgens je ogen dicht en je staat er ineens middenin.
De EP begint met ‘Uyuni’s Lullaby’, redelijk knoestig met wat rechttoe-rechtaan metalriffs, om al snel te verstillen richting een postrockstemming met zacht wiegende drums en sfeervolle gitaarloopjes, waarna het gedonder nog een keer heftig invalt. Het ruim negen minuten lange ‘A Storm In Sajama’ is een track geheel volgens de regels van de postmetal; langzaam opgebouwd naar een spannend en harder stuk, met zacht zalvende zang die in het hardere gedeelte wordt overgenomen door een gepassioneerde oerschreeuw. Het blijft elke weer een heerlijke luisterervaring om te horen hoe dit soort tracks zijn opgebouwd.
Ongeveer hetzelfde geldt voor het kortere ‘Dust And Sun’, waar weinig verbeeldingskracht voor nodig is om inderdaad een stoffige wind en een brandende zon te ontwaren. Bij het instrumentale ‘Rest At Campfie’ wordt je geacht het stukje tekst in het boekje te lezen en je te bezinnen, en daarin is de band dan ook heel concreet over de klimaatverandering. De band lijkt oprecht kwaad over wat de mensheid de Aarde aandoet. Hier kunnen we het alleen maar mee eens zijn. In ‘Uturuncu’ klinkt de band echt boos en brengt het een stevig stukje metal. Hierna volgt er nog een zogenaamde ‘Hidden Track’ met de titel ‘Tierra’ dat een minuut of zes duurt. Waarom dit verborgen moest blijven na drie minuten stilte is een raadsel, want de song doet niet onder voor de andere tracks.
Viaje is een sympathieke plaat van een band die zich zorgen maakt om onze Aarde en dat vertaalt naar een meer dan verdienstelijk half uur postmetal. Far Away is zeker niet origineel met haar muziek of haar teksten, maar weet een snaar te raken met een duidelijke boodschap. Maar of er naar geluisterd wordt door hen die het aangaat, dat is de vraag. Het levert in ieder geval wel een prettig stukje muziek op.
BufferState - AnthropyEen verse gitaarband uit Gent met de naam BufferState . De eerste basis voor...
Rob Heron & The Tea Pad Orchestra - Soul Of My City De heren van Rob Heron & The Tea Pad Orchestra zijn zes charmante...