Sharon van Etten - Remind Me Tomorrow Recensie op Podiuminfo

2019-03-19 Na drie redelijk succesvolle albums als indie singer-songwriter gooit Sharon van Etten het met haar vierde album Remind me Tomorrow over een compleet andere boeg. Waar eerder de(elektrische) gitaar haar teksten kleur gaf, is die rol nu overgenomen door synthesizers. Dat merk je direct: al bij de eerste klanken van de opener ‘I Told You Everything’, hoor je dat we hier te maken hebben met een hele andere Van Etten.

Er is het afgelopen jaar dan ook veel gebeurd in haar leven: ze kreeg een zoon, begon een tv-carrière (the OA) en rondde een studie af. Dit alles heeft haar volwassen gemaakt en dat wil ze graag laten horen, ook aan zichzelf. Dit komt duidelijk naar voren op het nummer ‘Seventeen’: “Sure of what I've lived and have known / I see you so uncomfortably alone / I wish I could show you how much you've grown”.

De herboren Van Etten heeft John Congleton aangetrokken als producerom haar een nieuw geluid te geven. Zijn invloed is duidelijk hoorbaar op het nummer 'No One’s Easy To Love'. Met de donkere, elektronische bastonen lijkt dit nog het meeste op het werk van zijn eerdere pupil, St. Vincent. Van Etten flirt op dit album met nog meer van haar idolen: zowel muzikaal (‘Jupiter 4’ past qua sfeer zo op Nick Cave’s Skeleton Tree) als tekstueel (met het begin van Malibu als referentie naar Bruce Springsteen:“Tap the brakes and we slow down / Just a couple of jokers on the edge of town“).

Van Etten heeft nog niet eerder zo zelfverzekerd geklonken: haar vocalen zijn prominent aanwezig, zowel haar eerste als haar tweede stem. De veelzijdigheid van de nummers op dit album zorgen ervoor dat zij haar stem optimaal kan etaleren: zowel op de elektro-beat van 'Comeback Kid', als op de rustige afsluiter 'Stay' klinkt Van Etten oppermachtig zonder aan emotie te verliezen.

Het is op 'Memorial Day' waar Van Etten laat horen hoe zij zich muzikaal heeft ontwikkeld enzelfs met haar vocalen durft te experimenteren. Verschillende stemklanken komen hier als koortjes samen in een triphop setting om haar net geboren zoon toe te zingen: “If you barely stand / How do I let you leave? You, you will run”.

Waar menig artiest die veertig demo’s in twee jaar tijd opneemt en deze zo spoedig mogelijk wil uitbrengen, weet Van Etten zich te beheersen. Zij zorgt ervoor dat er tien sterke nummers op één plaat staan.Wees niet verbaasd als dit album aan het einde van het jaar op menig lijstje voorkomt.

Recensent:Hendrik Goos Artiest:Sharon van Etten Label:Jagjaguwar