2007-06-21
Alhoewel Electrelane een paar jaar geleden eindelijk doorbrak met The Power Out, zal het dameskwartet uit Brighton niet bij iedereen een feest der herkenning zijn. Wellicht is dat veroorzaakt doordat het allemaal niet zo lekker liep. De Britse heldinnen leken even het spoor bijster op de opvolger van The Power Out in 2005. Axes was namelijk niet bepaald een vrij toegankelijke plaat te noemen en barstte eerder uit zijn voegen van verontrustend instrumentale experimenten. Niet geheel schokkend als je weet dat de dames dol zijn van de Neu!-hippies. Maar zelfs Klaus Dinger en Michael Rother zouden zich schrap moeten zetten voor een eenvoudige luisterbeurt van Axes. Het viertal lijkt echter weer op moeder aarde neergedaald te zijn, want de nieuwe Electrelane klinkt gelukkig een stuk toegankelijker dan ooit tevoren. Het eerste wat opvalt, is dat er weinig experimenteel geknutsel op de plaat voorkomt. Het mooiste wat opvalt aan No Shouts, No Calls, is dat frontvrouw Verity Susman rustig haar breekbare vocalen tot z'n recht mag laten komen. Voorheen had het geëmancipeerde kwartet nogal de voorkeur voor instrumentale nummers, maar op de vierde Electrelane blijft bijna geen enkele song onbezongen. De Franse gedichtenbundel blijft deze keer ook in de boekenkast staan.
No Shouts, No Calls klinkt als een herboren Electrelane in de oude stijl met authentieke tracks als 'At Sea' en 'The Greater Times'. Onvervalste krautrock met een melancholisch borduurwerk van vette distortion hoor je terug op 'After The Call'. Maar als je denkt alles gehad te hebben, dan heb je het gefreakte orgelspel van 'Tram 21' nog niet voorbij horen denderen. In het spreekwoordelijke 'Berlin' laten de sirenes van Electrelane je een betoverend sprookje horen en in Five hoor je even een paar hooligans voorbijkomen.
Leeft Electrelane met No Shouts, No Calls nog lang en gelukkig? Het is in ieder geval zeker dat deze muzikale amazones zich weer in het zadel hebben geholpen en de weg naar huis hebben teruggevonden. De dames van Electrelane worden deze zomer nog gesignaleerd op Roskilde en zijn ook in support-vorm van The Arcade Fire in de States te bewonderen.
Oi Va Voi - Oi Va Voi12 April 1961, de Rus Yuri Alekseyevich Gagarin vliegt als eerste man de...
Paradise Lost - In Requiem Na veel furore gemaakt te hebben met Gothic is deze band, zoals...